-
1.《神龙后乌鹊窠谣》 唐·佚名
山南乌鹊窠,山北金骆驼。
镰柯不凿孔,斧子不施柯。 -
2.《马城花窠》 宋·吕午
老子西城住,今逾十载期。
栽花成茂树,种柳长高枝。
移接从渠巧,夸传到处知。
担头挑卖去,一一是趋时。 -
3.《赠鸟窠和尚诗》 唐·白居易
空门有路不知处,头白齿黄犹念经。
何年饮着声闻酒,迄至如今醉未醒。 -
4.《鸟窠和尚赞》 唐·白居易
形羸骨瘦久修行,一纳麻衣称道情。
曾结草庵倚碧树,天涯知有鸟窠名。 -
5.《植栀子树二窠十一本於松侧》 宋·梅尧臣
举世多植梨,而我学种栀。
颜色固不别,良苦诚异宜。
团团绿阶侧,岂畏秋风吹。
同心谁可赠,为咏昔人诗。 -
6.《李仲镇懒窠》 宋·韩元吉
我性天下懒,自谓世莫双。
朅来官中都,懒极济以憃。
有如千黑鱼,东西转桥矼。
又如橐驼卧,厌逐群吠尨。 -
7.《水窠赠王元聘》 宋·姜特立
对此一拳石,便有沧洲趣。
可笑祖龙痴,辙环山海路。
赢得鲍鱼腥,属车无觅处。
何如蓬荜人,低头檐下住。 -
8.《石盆水窠》 宋·姜特立
数叶玉簪敷翠,一拳水石含秋。
何须坐我濠濮,自觉心清境幽。 -
9.《九月八日寄懒窠》 宋·胡仲弓
转盼重阳在眼前,客中岁月浪进迁。
云飞千里家何处,雁过一声秋满天,节近最关萱草梦,囊空犹欠菊花钱。
瞑心九日山头路,虽不登高亦惘然。 -
10.《次懒窠见寄韵》 宋·胡仲弓
园丁无择种,萧艾杂椒兰。
世欲欠真识,达人当大观。
无弦徒自赏,有铗真空弹。
独倚西风立,推敲一字难。 -
11.《次周懒窠韵》 宋·胡仲弓
风月无边际,吟身乐未央。
江湖三寸舌,文字九回肠。
竹伴孤高节,梅熏暗澹香。
笑他浦柳质,耐得几番霜。 -
12.《梅花窠子》 宋·胡仲弓
园丁藏密室,不许雪霜欺。
火气十分燠,春风第一枝。
横斜无定影,屈曲漫趋时。
人力夺天巧,东君未必知。 -
13.《鸟窠》 宋·董嗣杲
松顶巢成亦甚危,元和禅此太和归。
比丘随处心传异,刺史游山礼谒稀。
铭志土侵无几字,塔亭雨坏有孤扉。
一空四十年间梦,定业门前鹊自飞。 -
14.《瑶津亭同窠双头牡丹》 宋·宋庠
太宇星津曲,灵葩帝囿中。
丹房忽三出,宝艳更双融。
采绚仙囊露,香翻沛筑风。
柔祇宁爱宝,元化自为工。
草让中唐瑞,兰嗤下畹丛。
甘泉宸象洽,无独赋青葱。 -
15.《题东坡蔗滓窠石》 宋·艾性夫
空洞如虚拳,拥肿类奇瘿。
槎牙老树身,相依以为命。
智士能用屈,榴皮胜毛颖。
先生倒啗余,此正入佳境。 -
16.《鸟窠赞》 宋·释师范
佛法有些子,言中设网罗。
布毛吹起处,依旧不离窠。