-
1.《残句侍者方当而立岁》 宋·苏轼
侍者方当而立岁,先生已是古稀年。
-
2.《八声甘州(正月二日作是岁闰正月十四才立春)》 宋·叶梦得
又新正过了,问东风、消息几时来。
笑春工多思,留连底事,犹未轻回。
应为瑶刀裁翦,容易惜花开。
试向湖边望,几处寒梅。 -
3.《朝中措(丙午立春大雪,是岁十二月九日丑时立春)》 宋·范成大
东风半夜度关山。
和雪到阑干。
怪见梅梢未暖,情知柳眼犹寒。
青丝菜甲,银泥饼饵,随分杯盘。
已把宜春缕胜,更将长命题幡。 -
4.《朝中措(丙午立春大雪,是岁十二月九日丑时立春)》 宋·陈三聘
朝来和气满西山。
拄颊小阑干。
柳色野塘幽兴,梅花纸帐轻寒。
三杯淡酒,玉腴蔬嫩,青楼堆盘。
细写池塘诗梦,玉人翦做春_。 -
5.《菩萨蛮(去岁寿李嗣立)》 宋·郭应祥
诞辰迟似秋三日。
草堂已有新凉入。
鬓绿未全霜。
欣然把一觞。
吟松新纳禄。
共享清闲福。
两个老人星。
君家难弟兄。 -
6.《岁除立春》 明·周永年
除夕春朝共此辰,强凭迎送说新陈。
荒凉寓舍将生草,撩乱残编不拂尘。
柏叶辛盘寻汉腊,桃花流水待秦人。
余年未敢言离俗,聊就禅栖结净因。 -
7.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
曈曈日脚晓犹清,细细槐花暖欲零。
坐阅诸公半廊庙,时看黄色起天庭。 -
8.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
上尊初破早朝寒,茗碗仍沾讲舌乾。
陛楯诸郎空雨立,故应惭悔不儒冠。 -
9.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
两鹤摧颓病不言,年来相继亦乘轩。
误闻九奏聊飞舞,可得徘徊为啄吞。 -
10.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
微生偶脱风波地,晚岁犹存铁石心。
定似香山老居士,世缘终浅道根深。 -
11.《轼以去岁春夏侍立迩英而秋冬之交子由相继入》 宋·苏轼
瞳瞳日脚晓犹清,细细槐花暖自零。
坐阅诸公半廊庙,时看黄色起天庭。
(仆射吕公、门下韩公、左丞刘公,皆自讲席大用。
)上尊初破早朝寒,茗碗仍沾讲舌干。 -
12.《今岁六月望後一日立秋故比常年凉意差早》 宋·陆游
九衢车马困炎曦,正是山中散发时。
秋近梧桐已摇落,阴生蟋蟀最先知。
稻陂水白宁忧旱?灶突烟青幸续炊。
谁谓吾庐太岑寂,茶瓜亦有野人期。 -
13.《今年开岁三日上元三夕立春人日皆大晴》 宋·陆游
今岁晴和历岁无,江城歌舞溢通衢。
天心只向人心卜,不用殷懃问紫姑。 -
14.《子瞻去岁春侍立迩英子由秋冬间相继入侍作诗》 宋·黄庭坚
赤壁归来入紫清,堂堂心在鬓雕零。
江沙踏破青鞋底,却结丝絇侍禁庭。 -
15.《子瞻去岁春侍立迩英子由秋冬间相继入侍作诗》 宋·黄庭坚
胸蟠万卷夜光寒,笔倒三江砚滴乾。
大似不蒙稽古力,只今犹著侍臣冠。 -
16.《子瞻去岁春侍立迩英子由秋冬间相继入侍作诗》 宋·黄庭坚
封掌丝纶罢记言,职亲黄屋傍尧轩。
雁行飞上犹回首,不受青云富贵吞。 -
17.《子瞻去岁春侍立迩英子由秋冬间相继入侍作诗》 宋·黄庭坚
乐天名位聊相似,却是初无富贵心。
只欠小絩蛮素在,我知造物爱公深。 -
18.《用老谢丈立春韵赠周文显蕃与文显以癸巳岁是》 宋·赵蕃
时序飞腾不贷人,相从还此赋迎春。
只言世态有凉燠,须信吾曹无故新。
长句能同李白好,为儒未许贾山醇。
两郎玉立仍难弟,谁道先生解久贫。 -
19.《岁除日立春》 宋·赵蕃
旧岁此夕尽,新春今日回。
天公贪省事,嘉节并相催。
谩有诗堪写,初无尊可开。
去年湖上寺,尚可寄寻梅。 -
20.《和立斋岁寒歌五章》 宋·王柏
羌人生之秉贞兮孰无阳秋,惟澹而无欲兮斯能无求。
宜此心之冰坚兮凛北风之正遒,岁寒之常兮足以自修。