-
1.《陈拾遗故宅(宅在射洪县东七里东武山下)》 唐·杜甫
拾遗平昔居,大屋尚修椽。
悠扬荒山日,惨澹故园烟。
位下曷足伤,所贵者圣贤。
有才继骚雅,哲匠不比肩。 -
2.《陈拾遗故宅(宅在射洪县东七里东武山下)》 唐·杜甫
拾遗平昔居,大屋尚修椽。
悠扬荒山日,惨澹故园烟。
位下曷足伤,所贵者圣贤。
有才继骚雅,哲匠不比肩。 -
3.《第一百七十二》 宋·文天祥
济时肯杀身,惨淡苦土志。
百年能几何,终古立忠义。 -
4.《前调(忠甫持梅水仙砑笺索词)》 宋·杨冠卿
消瘦不胜寒,独立江南路。
罗袜暗生尘,不见凌波步。
兰佩解鸣榼,往事凭谁诉。
一纸彩云笺,好寄青鸾去。 -
5.《刑赏忠厚之至论》 宋·苏轼
尧、舜、禹、汤、文、武、成、康之际,何其爱民之深,忧民之切,而待天下以君子长者之道也。
有一善,从而赏之,又从而咏歌嗟叹之,所以乐其始而勉其终。
有一不善,从而罚之,又从而哀矜惩创之,所以弃其旧而开其新。
故其吁俞之声,欢忻惨戚,见于虞、夏、商、周之书。 -
6.《表忠观韩小官人》 宋·叶绍翁
观里韩风子,无心似有灵。
绕廊时自语,扪虱故忘形。
午暴松檐暖,晨餐柏叶青。
客来知有馈,迎笑立中庭。 -
7.《左忠毅公逸事》 清·方苞
先君子尝言,乡先辈左忠毅公视学京畿,一日,风雪严寒,从数骑出微行,入古寺,庑下一生伏案卧,文方成草;公阅毕,即解貂覆生,为掩户。
叩之寺僧,则史公可法也。
及试,吏呼名至史公,公瞿然注视,呈卷,即面署第一。
召入,使拜夫人,曰:“吾诸儿碌碌,他日继吾志者,惟此生耳。 -
8.《宗忠简公画像赞》 宋·陈炳
平生孔明,称慕莫及。
像见忠简,懦夫有立。
横流砥柱,万里长城。
欲奋空弮,以植危倾。
猛将敛手,气指目使。
谁知此公,亦常布士。 -
9.《哭赵忠定》 宋·范模
日月开黄道,乾坤奠浑仪。
斯人今已矣,吾道竟何之。
玉铉忧思苦,金縢感慨迟。
仆碑今复立,恨不见封彝。 -
10.《补史十忠诗·池州通判权州事赵公》 宋·刘壎
若人作何状,立节乃殊伟。
人言此蜀珍,位卑名未起。
坐分秋浦月,摄此千里寄。
沙头风色恶,寒城凛弘峙。 -
11.《挽余忠愍公》 明·叶杞
淮江风急鸟蛇空,特立旌旄板荡中。
万里孤悬班定远,满城忠烈汉臧洪。
琼林星汉回文运,皖国云山誓武功。
尚忆绣衣行部日,遗民挥涕浙河东。 -
12.《次韵王忠玉游虎丘绝句三首》 宋·苏轼
当年大白此相浮,老守娱宾得二丘。
(郡人有闾丘公。
太守王规父尝云:不谒虎丘,即谒闾丘。
规父,忠玉伯父也。 -
13.《次韵王忠玉游虎丘绝句三首》 宋·苏轼
青盖红旗映玉山,新诗小草落玄泉。
风流使者人争看,知有真娘立道边。 -
14.《轼以去岁春夏侍立迩英而秋冬之交子由相继入》 宋·苏轼
瞳瞳日脚晓犹清,细细槐花暖自零。
坐阅诸公半廊庙,时看黄色起天庭。
(仆射吕公、门下韩公、左丞刘公,皆自讲席大用。
)上尊初破早朝寒,茗碗仍沾讲舌干。 -
15.《近故太师左丞相魏国文忠京公挽歌辞三首》 宋·杨万里
孝庙深知已,今皇正宰官。
一言能定国,二圣得重懽。
立节山相似,容人海未宽。
至今死诸葛,虏使胆犹寒。 -
16.《立春日有怀》 宋·杨万里
玉堂著句转春风,诸老从前亦寓忠。
谁为君王供帖子,丁宁绮语不须工。 -
17.《答显忠上人》 宋·梅尧臣
驱马傍驰道,归自许西偏。
高车非旧贵,立避槐树边。
心虽欲往谒,仆馁行不前。
是甘处穷巷,晨笑微生烟。 -
18.《立春内中帖子词·皇后阁》 宋·王珪
雪残宫瓦欲生烟,已觉风光变旧年。
应自东皇报春后,又扶君德进忠贤。 -
19.《和晏子忠》 宋·吴泳
我往才秋莫,君来恰岁寒。
离鸿书落莫,归马路平宽。
白社论心易,文坛出手难。
近来诗思涩,风雪立雕鞍。 -
20.《挽刘忠显》 宋·胡寅
未识堂堂玉立姿,已传薤露满山悲。
空余父执修恭意,谩继词流纪德诗。
诸子尽贤门益大,万家余地冢初累。
纷然尽夺三军帅,谁识公心死不移。