-
1.《石滩》 明·陈束
石劣不受凿,水归时碍行。
却令无竞性,翻作不平鸣。
逆折声犹壮,崩腾色自明。
我行殊昧险,于此独婴情。 -
2.《孟子·存心养性》 宋·陈普
心体能存无走作,油然义理自中生。
更无物欲相攻伐,萌蘖欣欣竞向荣。 -
3.《寄任山人》 唐·钱起
天阶崇黼黻,世路有趋竞。
独抱中孚爻,谁知苦寒咏。
行潦难朝海,散材空遇圣。
岂无鸣凤时,其如问津命。
所思青山郭,再梦绿萝径。
林泉春可游,羡尔得其性。 -
4.《丙寅岁苦贫戏题》 唐·权德舆
清朝起藜床,雪霜对枯篱。
家人来告予,今日无晨炊。
鹾醯一已整,新炭固难期。
厚生彼何人,工拙各异宜。 -
5.《丙寅岁苦贫戏题》 唐·权德舆
清朝起藜床,雪霜对枯篱。
家人来告予,今日无晨炊。
鹾醯一已整,新炭固难期。
厚生彼何人,工拙各异宜。 -
6.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
7.《寒食日出游》 唐·韩愈
李花初发君始病,我往看君花转盛。
走马城西惆怅归,不忍千株雪相映。
迩来又见桃与梨,交开红白如争竞。 -
8.《东都遇春》 唐·韩愈
少年气真狂,有意与春竞。
行逢二三月,九州花相映。
川原晓服鲜,桃李晨妆靓。
荒乘不知疲,醉死岂辞病。 -
9.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
10.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。