-
261.《打麦》 宋·张舜民
打麦打麦,彭彭魄魄。
声在山南应山北,四月太阳出东北。
才离海峤麦尚青,转到天心麦已熟。
鹖旦催人夜不眠,竹鸡叫雨云如墨。 -
262.《论俗十二首》 宋·刘子翚
粤人多悍骄,风声亦惟旧。
儿童仅胜衣,挟箠相格斗。
艺精气益横,质化心忘陋。
家饶喜称侠,世乱甘为寇。 -
263.《醉歌》 唐·徐珩
得谁酿法乃尔佳,连引数杯极口夸。
须臾忘物亦忘我,是非荣辱不可加。
儿童相随拍手笑,阿翁醉也扶归家。
平生故人赵半刺,遣骑折送园中花。 -
264.《贺曾修撰帅江陵》 宋·董颖
大府山河壮,严城彭角雄。
先声消鼠辈,善颂到牛童。
八境风烟上,千篇咳唾中。
鳌头聊尔耳,归觐大明宫。 -
265.《读林罕小说》 宋·晁公武
仓颉鹳鸟迹,於是创文字。
原其制作心,本以便记事,呼读犹强名,况乃论位置。
周人建小学,六书分义类。 -
266.《麻姑山七古寿主簿母》 宋·卓田
麻姑之山高接天,世言中有麻姑仙。
朱颜玉扑镇长在,不知阅世经几年。
问此仙今在何许,当初果是谁家女。
似因一念天人寰,已作人间夫妇缘。 -
267.《随州沙溪》 宋·黄载
石路崎岖石濑鸣,峰峦回合小原平。
桑麻积雨肥春垅,鸡犬一村喧昼晴。
田妇共携中饭去,樵童相唤上山声。
边头今有江南景,十数年来不用兵。 -
268.《访新城宰》 宋·万俟绍之
野花香细绿阴成,风着征衫暑尚轻。
流水有声如学语,乱山无数不知我。
柘林叶尽蚕初熟,麦陇人行雉不惊。
少驻篮舆聊问俗,儿童亦说长官清。 -
269.《钱陈随隐归临川》 宋·吴大有
我昔见君方成童,长吉才华惊钜公。
人间科第不屑就,直使声名闻九重。
乃翁引上凝华殿,子虚不待他人荐。
入直来来凡几年,天上奇书尽曾见。 -
270.《次史德载韵示诸孙》 宋·牟巘
我家无绛帐,贫贱人所弃。
忽闻唔咿声,老怀倍欢喜。
比邻亦惊怪,捩眼不敢睨。
先生史鱼直,自谓骨不媚。 -
271.《沁园春·衮衣绣裳》 宋·何梦桂
衮衣绣裳,彤弓卢矢,山西将门。
自雪岭蓬婆,夷成坦道,炎州蜓獠,剗去连营。
吴越儿童,江淮草木,七见元戎识姓名。
争知道,这一隅斗大,尚借麾旌。 -
272.《九锁山十咏·鸣凤洞》 宋·吕同老
连峰路塸堮,幽洞摩苍穹。
石门松萝隘。
伛偻趋儿童。
泠泠太古泉,环佩声丁东。 -
273.《惜奴娇·紫云绛霭》 宋·巫山神女
紫云绛霭,高拥瑶砌。
晓光中、无限剖列。
肃整天仙队。
又有殊音欲举,声还止。 -
274.《南浦 会波村,在松江城北三十里·其西九山》 元·陶宗仪
水兼九山南过村外,以入于海。
而沟塍畎浍,隐翳竹树间。
春时桃花盛开,难犬之声相闻,殊有武陵风概,隐者停云子居焉。
一舟曰水光山色,时放乎中流,或投竿,或弹琴,或呼酒独酌,或哦咏陶谢韦柳诗,殆将与功名相忘,尝坐余舟中茗供,襟抱清旷,不觉度成此曲。 -
275.《村行》 元·高士谈
墟落依林莽,茅庐出短墙。
儿童避车马,父老馈壶浆。
半湿田新雨,犹青枣未霜。
逢人问丰歉,一一叹声长。 -
276.《满江红 有感》 元·杨弘道
尚寐无聪,幽梦断、蘧然难续。
隐隐听、鼓声如呼,角声如哭。
*短茅堂窗已白,灰残炉火樽无绿。
称有无,随分具晨餐,唯*粥。 -
277.《百字令 赠宋六嫂 词品五》 元·滕宾
柳颦花困,把人间恩怨,尊前倾尽。
何处飞来双比翼,直是同声相应。
寒玉嘶风,香云卷雪、一串骊珠引。
元郎去后,有谁着意题品。 -
278.《水龙吟 送余干教邓觉非归吴》 元·吴存
琵琶亭下春波,滔滔流入三吴去。
东风也似无情,不约木兰舟住。
中有仙翁,*衫乌帽,笔床谈尘。
道越乡虽好,昨非今是,终不似,归来赋。 -
279.《木兰花慢 白莲 元草堂诗余卷上》 元·曹居一
爱幽花带露,映晓色,淡秋塘。
恨太华峰高,庐山社远,身世相妨。
谁知半溪烟景,且乘闲、华发照沧浪。
羡杀风标公子,一生何限清香。 -
280.《留守待制视学》 宋·石介
艺祖与王地,诸侯布教宫。
冠缨临晓集,文雅与时隆。
泮水差差绿,春沂习习风。
袍辉了衿动,旗映讲纱红。