-
301.《题歙州问政山聂道士所居》 宋·黄台
千寻练带新安水,万仞花屏问政山。
自少云霞居物外,不多尘土到人间。
壶悬仙吞岛罢,碗浸星宫沈水闲。
宝籙箧垂金缕带,绛囊绦锁玉连环。 -
302.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
303.《题萃清阁》 宋·李处励
南柯一梦还,不待黄粱熟。
脱身解印绶,矫迹回林麓。
珂声绕危磴,旆影照飞瀑。
殷殷倚岩峰,艳艳穿篱菊。 -
304.《感泉山》 宋·李琮
才到林峦契赏心,萧然便欲卸朝簪。
两三里路穿田水,四五人家倚树阴。
渔叟投竿惊鹭宿,牧童停留学禽音。
清丝洞裹泉声音,流出空山换古今。 -
305.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
306.《永州有感》 宋·廖齐
下马连声叩竹门,主人何事感遗恩。
回头泣向儿童道,重见甘棠旧子孙。 -
307.《连雨留宿陈药房吟所》 宋·林尚仁
溪水分流急,溪云带湿飞。
防饥童乞米,畏冷客添衣。
雨院碁声润,风窗烛影微。
终须待晴去,踏月夜深归。 -
308.《游寺云观》 宋·刘应龙
雨绝春风和,沉栖慕遐瞩。
野火开丛荆,遥岑路径熟。
极顶如掌平,群峰四环矗。
人言古观基,突兀此有屋。 -
309.《舒城道中》 宋·吕声之
还辕天作十分晴,演出秋光一派清。
走笔欲题人到迹,扬鞭不住马嘶声。
顷禾晚熟黄云色,篱菊朝含白露英。
得似渊明便归去,候门童稚出欢迎。 -
310.《纪梦》 宋·钱舜选
翠峰嵯峨三十六,寒泉落空响哀玉。
甃花石路势索纡,玉阑干护修筠绿。
雪髯老人负紫瓢,金丝尘尾遥相招。
红螺酌酒湛碧,坐倚苍石吹洞箫。 -
311.《偈三十五首》 宋·释祖珍
诸人被十二时使,老僧使得十二时。
牧童岭上一声笛,惊起群鸦绕树飞。 -
312.《即事》 宋·舒岳祥
渔翁一叶舞波澜,不及牛童自在眠。
短备数声烟草晚,柴门疏柳小星悬。 -
313.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
314.《宿山中田家》 宋·翁森
欹坐颓檐醉浊醪,松油烧尽夜萧骚。
儿童十岁能吹笛,嘹亮一声出月高。 -
315.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
316.《题昼寂轩》 宋·徐寿仁
轻云扶曲槛,少坐觉幽深。
泛酒谁同话,敲诗独写心。
竹声流草榻,鸟语惹花阴。
门外呼童扫,客弹月下琴。 -
317.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
318.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
319.《同陈提举庸郭安抚晞宗玩月南峰》 宋·张次贤
山中有佳客,山上月增明。
廊庙心同赤,江湖梦独清。
半庭业树影,万籁淡秋声。
把手情何极,呼童问麹生。 -
320.《桃源行》 宋·赵汝淳
武陵溪上栽桃花,儿童笑语成生涯。
当初避地不知远,渔郎惊问疑仙家。
年深忘却来时路,流水春风等闲度。
龙翔鹿走自兴亡,不到花开花落处。
江边雨暗蛮蓑湿,父老欲留留不得。
隔林鸡犬渐萧然,啼鸟一声溪水碧。