-
441.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
442.《八绝诗垂藤盖》 宋·王禹偁
古藤何樛蟠,低荫庶子泉。
童童若青盖,挂在绝壁前。
月穿波影碎,露滴岸声圆。
晓笼使君醉,夜覆溪僧禅。 -
443.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
午杵谁敲臼,山童髻两髽。
偶因声隔竹,不觉意思茶。
北牖沉沉静,南墙故故遮。
微闻孤杵响,初试一旗斜。
门掩王猷宅,泉甘陆羽家。
搜肠搅文字,毋乃太清耶。 -
444.《初冬》 宋·刘克庄
晴窗蚤觉爱朝曦,竹外秋声渐作威。
命仆安排新暖阁,呼童熨帖旧寒衣。
叶浮嫩绿酒初熟,橙切香黄蟹正肥。
蓉菊满园皆可羡,赏心从此莫相违。 -
445.《忆昔二首》 宋·刘克庄
犹记颛蒙昔未开,自鞭宁待父师哉。
残编常到鸡声彻,警枕频惊蝶梦回。
且可遍参学童子,未应一跳至如来。
丛林个个谈宗旨,谁是禅家大辩才。 -
446.《饯乡守宋监丞二首》 宋·刘克庄
束起蒲鞭教令清,郡人未识疾呼声。
瓯闽莫不兴于学,虞芮忘其所以争。
父老见棠思旧爱,儿童骑竹若初迎。
何须更说郎官省,小却犹当拜水衡。 -
447.《关仝骤雨图》 宋·刘克庄
四山昏昏如泼墨,行人对面不相觌。
凄乎太阴布肃杀,暗然混沌未开辟。
千丈拿空蛰龙起,一声破柱春雷疾。
我疑人间瓠子决,或是天上银河溢。 -
448.《和南塘食荔叹》 宋·刘克庄
君欲和诗无匆匆,唱首天下文章公。
今年荔子况倍熟,亭亭锦盖高张空。
猿偷鸦啄牧童采,林间残颗犹殷红。
在昔唐家充岁贡,吟讽何止杜陵翁。 -
449.《谢束丈见赠》 宋·王令
贱生不自辰,亲没身孤零。
家无一棱田,不得农以耕。
巧智不迨人,工贾难自名。
妄来觑文字,朱墨纷纵横。 -
450.《还守台州次陆务观赠行韵》 宋·曾几
蝉噪高柳岸,鹭飞远沙汀。
萧然感予怀,清净游神庭。
老树失故绿,残芳谢微馨。
胡为趣召节,日日晨昏星。 -
451.《雪晴》 宋·曾几
衾裯一夜冷于冰,雪事心知作得成。
自起穴窗看不见,却来欹枕听无声。
下床走报童心喜,开户惊呼老眼明。
晴日垂檐白银塔,怪奇亦复可怜生。 -
452.《和龙舒兄春日出郊韵》 宋·周必大
庭束蒲鞭吏昼闲,禽声人语两关关。
郊垧戎队穿花里,阡陌儿童戏雉间。
禅语屡题投子寺,仁风常满皖公山。
荐书闻道交宸几,尺一封泥合锡还。 -
453.《次赵保之清明即事五绝》 宋·洪咨夔
草草携家去踏青,旧阡新冢纸钱轻。
触怀易作中年恶,羡杀儿童笑语声。 -
454.《示诸儿》 宋·洪咨夔
道大两仪小,身寡万物众,此心能砥柱,斯文即隆栋。
书从羲孔来,字字济世用。
愈穷理逾邃,如探无底洞。 -
455.《罗浮高寿崔制置》 宋·洪咨夔
罗浮高哉四百四十有二峰,三峰最高拔起金芙蓉。
耀真洞天锁溟蒙,鳌背咫尺蓬莱通。
璿房瑶室深玲珑,霞袿霓袽纷丰茸。
中有老仙扰白龙,藕花冠巾九节筇。 -
456.《木郎祈雨咒》 宋·白玉蟾
乾晶瑶辉玉池东,盟威圣者命青童。
掷火万里坎震宫,雨骑迅发来太濛。
木郎太乙三山雄,霹雳破石泉源通。
神震巽土皓灵翁,猛马四张(外囗里力)火冲。 -
457.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
458.《飞仙吟送张道士》 宋·白玉蟾
夜骑玉鳌採明月,蘂殿瑶台寒彻骨。
三十六天不闭门,风吹琪花散飞雪。
箫韶鸣处队仗多,八万霓裳歌一阕。
紫皇宴罢驾方出,整衣端简去朝谒。 -
459.《清胜轩夜话》 宋·白玉蟾
残灯结花满堂红,酒兴未已诗兴浓。
寒云蠹星锁翠空,一林幽竹夜呼风。
逸士倚楼啸玉龙,秋声泣露落梧桐。
把酒论文开心胸,墨甜相催话未终。
香篆飞蛇穿帘栊,邻鸡唤晓何处钟。
摩挲醉眼栏干东,茶铛无火召玉童。 -
460.《青华吟》 宋·白玉蟾
罗浮山中春昼长,风吹兰花满面香。
博山香断一欹枕,飞神直到玉帝旁。
火铃将军同直舍,忽觉羽衣惊羽驾。
三千神女笑回眸,整裾端简龙墀下。