-
1.《正月望夜示童子》 宋·张耒
呼童致明烛,展我窗前书。
顾谓尔童子,此岂不足欤。
得意自忘伪,观一知其余。
尔观千万灯,岂与一烛殊。 -
2.《五言戏赠吕神童行》 宋·严焕
自我诹人物,天涯实眇然。
晚观童子意,早拍病夫肩。
凛凛神锋异,琅琅腹笥传。
晴温武林道,光怪吕家船。 -
3.《癸卯闰三月十九日奉旨代祠宝公遇环中子于山》 明·陶安
不出圆悟关,已入清净境。
长松闭虚岩,阒坐吊孤影。
我行宝珠林,闻君万缘屏。
意将叩玄奥,未敢辄呼警。 -
4.《和子由除日见寄》 宋·苏轼
薄官驱我西,远别不容惜。
方愁后会远,未暇忧岁夕。
强欢虽有酒,冷酌不成席。
秦烹惟羊羹,陇馔有熊腊。 -
5.《次韵子由除日见寄》 宋·苏轼
薄宦驱我西,远别不容惜。
方愁後会远,未暇忧岁夕。
强欢虽有酒,冷酌不成席。
秦烹惟羊羹,陇馔有熊腊。 -
6.《江神子/江城子》 宋·张炎
奇峰相对接球庭。
乍微晴,又微阴。
舍北江东,如盖自亭亭。
翻笑天台连雁荡,隔一片、不逢君。 -
7.《江神子(孙虚斋作四云庵俾余赋之两云之间)》 宋·张炎
奇峰相对接珠庭。
乍微晴。
又微阴。
舍北江东,如盖自亭亭。 -
8.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
9.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
10.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
11.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
12.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
13.《牧童逮狼》 清·蒲松龄
两牧童入山至狼穴,穴中有小狼二。
谋分捉之,各登一树,相去数十步。
少倾,大狼至,入穴失子,意甚仓皇。
童于树上扭小狼蹄、耳,故令嗥。 -
14.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
15.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
16.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
17.《劝进疏引谶》 唐·佚名
东海十八子,八井唤三军。
手持双白雀,头上戴紫云。
丁丑语甲子,深藏八堂里。
何意坐堂里,中央有天子。 -
18.《寄题荆南王君行牧斋》 宋·项安世
千斤黑牸将黄犊,八岁山童手坚竹。
呵牛行前童御之,坤艮为谦直初六。
夷山入地山已库,微阴更在山之麓。
观爻玩象谦复谦,不待占辞意先足。 -
19.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
20.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。