-
41.《方提干有端石砚池狭不能容不予携以归令匠者》 宋·朱翌
端溪有石紫玉润,未遇良工失追琢。
眇哉池面劣容指,水至不能容一勺。
潜山道人请归治,要使墨池少开拓。
每烦健步远来徵,事必不然空臆度。 -
42.《顷在杭叔骥以离湖日见怀诗相遗舟中无事取而》 宋·赵蕃
江南千万山,何许为吾栖。
深林与丰草,本自麋鹿宜。
长安冠盖场,谁识杜拾遗。
日赴郑老饭,未救方朔饥。 -
43.《上高赵宰同叔遗以诚斋集……》 宋·岳珂
古人忠与孝,不在工报恩。
如水日夜东,岂必同一源。
堂堂颜鲁公,舐血来平原。
鬼质不知何,几作绝吭魂。 -
44.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
45.《沁园春·丁巳重阳前》 清·纳兰性德
丁巳重阳前三日,梦亡妇淡妆素服,执手哽咽,语多不复能记。
但临别有云:“衔恨愿为天上月,年年犹得向郎圆。
”妇素未工诗,不知何以得此也,觉后感赋。
瞬息浮生,薄命如斯,低徊怎忘。 -
46.《奉和象之夜饮之什》 宋·韩维
淫阴泄为雨,十日泻不停。
蓬蒿长四壁,浊潦流纵横。
嗷嗷鹤群游,阁阁蛙乱鸣。
端居积幽抱,沈郁久未平。 -
47.《季秋既望吾族子侄以老人会于我家名日燕老集》 宋·陈著
飒飒西风来,吹不开眉端。
团团空中月,照不见肺肝。
菊花仍旧香,过雁秋年年。
我怀人得知,流光逝如川。 -
48.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
49.《满江红·和王夫人满江红韵以庶几後山妾薄命之意》 宋·文天祥
燕子楼中,又捱过、几番秋色。
相思处、青年如梦,乘鸾仙阙。
肌玉暗消衣带缓,泪珠斜透花钿侧。
最无端、蕉影上窗纱,青灯歇。 -
50.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
51.《到官病倦未尝会客毛正仲惠茶乃以端午小集石》 宋·苏轼
我生亦何须,一饱万想灭。
胡为设方丈,养此肤寸舌。
尔来又衰病,过午食辄噎。
缪为淮海帅,每愧厨传缺。 -
52.《昨虽移韵於兰然石鼎联章不可以不成也再赋一》 宋·郑清之
好恶移人信有力,宫姬尚取昆仑织。
刚姿未必广平爱,皓首谁怜赵岐息。
夷车衡茝荪芷荃,富矣离骚夸博识。
灵均颂橘不及梅,内白孰为有精色。 -
53.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
54.《应符读韩评论以龊诗教其岁月乃三十二所作今》 宋·孙应符
咄咄汝为子,念之心可寒。
慕则非所慕,难则非所敛。
愚生乃击俗,达人斯大观。
大明高照耀,沧海足波澜。 -
55.《王书记以近诗三篇相示各摭其意以诗赓之·感》 宋·司马光
白鹄出江渚,刷羽何鲜新。
志凌青霞端,欲饮天汉津。
清飚未我与,陂泽聊逡巡。
偶为虞罗获,远趣无由伸。 -
56.《赵玿赴成都府广都县尉以送君南浦伤如之何为》 宋·李廌
吾生常羇旅,送客情更重。
嗟哉平生交,今复万里送。
愁端寓心目,往感接魂梦。
穷途独栖迟,直道竟何用。 -
57.《类试院放榜众论以得士为庆作古诗一章呈详定》 宋·郑刚中
书生业辞艺,不为觅科举。
胸中负器识,笔下有今古。
君看阿房赋,岂是布衣语。
独其在糊名,贵贱惟所主。 -
58.《喜雨上西清崔先生》 宋·程公许
东皇司发生,何以忽惮怒。
旱乾遍两川,阴阳错常度。
侍晨秉清德,方岳烦卧护。
隐忧切四体,晓夕煎百虑。 -
59.《理学》 宋·卫宗武
寥寥二千载,道统几欲坠。
濂洛既关中,浚源接洙泗。
乾淳诸大儒,流派何以异。
无极而及极,性命发其秘。 -
60.《送野塘王经历三十韵》 宋·何梦桂
切变浩无极,俯仰长吁嘻。
人情恩与雠,相值每不期。
邯郸至受兵,何与鲁酒醨。
弄丸本我心,乃解两家围。