-
1.《和太祝端居有怀叔恬秘书》 宋·韩维
鄙生复田庐,疏绝豪俊俊。
侧聆杨生贤,名挂时辈口。
向风结遐想,几岁欲奔走。
比闻官旁郡,敛板不去手。 -
2.《端居感怀》 唐·韦应物
沈沈积素抱,婉婉属之子。
永日独无言,忽惊振衣起。
方如在帏室,复悟永终已。
稚子伤恩绝,盛时若流水。 -
3.《东畿舟居阻雪怀寄二三知旧三首之二》 宋·贺铸
寒洛未澌结,东趋江海深。
舟人惊朝鼓,歛繂逗长林。
林端落滞雪,沙际起鸣禽。
病客坐长叹,摄衣涕流襟。
亲朋自兹远,可是慕山阴。
兴尽莫回楫,何人知此心。 -
4.《和仲连兄城上晚步》 宋·韩维
久积端居滞,聊为散步游。
青苔跳怒黾,绿树矫鸣鸠。
雨暗横舟浦,凉生调角楼。
不妨乘晚兴,更尽水西头。 -
5.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
6.《题云门山,寄越府包户曹、徐起居》 唐·孟浩然
我行适诸越,梦寐怀所欢。
久负独往愿,今来恣游盘。
台岭践磴石,耶溪溯林湍。
舍舟入香界,登阁憩旃檀。 -
7.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
8.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
9.《赠丘鲁生》 明·程可中
旅食无端笑滞淫,邻居犹自费招寻。
风流南郡谈经帐,羞涩长门卖赋金。
送尽花神春未艾,检残药裹病偏侵。
空江日暮灵妃曲,久向天涯负赏音。 -
10.《岁暮闲韵四首》 宋·张耒
岁暮柯山客,端居欲滞淫。
空山唯古木,短日更层阴。
水国风霜晚,幽人井硙深。
年饥无贷粟,冬暖有残砧。 -
11.《晨起二首》 宋·张耒
仲春忽过半,长养候已深。
晨兴雨初霁,近日瞩平林。
繁桃张丽锦,好鸟鸣清琴。
樛枝有新子,翘草无陈心。
谪官伤局促,端居厌滞淫。
眷言平生友,乖隔如参辰。 -
12.《雨中晨起》 宋·张耒
端居多滞念,秋至一萧散。
况兹炎凉异,微冷风雨旦。
空山阴霭积,槭槭木声变。
絺衣感轻单,素褐催补绽。
泥行苦长须,买酒不可缓。
洗盏自迎门,一杯聊自劝。 -
13.《雪斋》 宋·张耒
雪霁山堆黛,江晴日炫金。
风烟调柳态,冰雪彻梅心。
节物何妩媚,端居自滞淫。
无眠听云雁,稍有北归音。 -
14.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
15.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
16.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
17.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
18.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
19.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
20.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。