-
1.《赠拆字嗅衣相士》 宋·文天祥
水水坎离紫阳怪,滑波皮骨长坡骇。
解州得解解中胶,费家封铺同一解。
唫字从金诗反穷,贝何为分田何同。
黄绢幼妇我自乐,竹犬多事鸦鹤翁。 -
2.《湖村晚兴》 宋·林逋
沧洲白鸟飞,山影落晴晖。
映竹犬初吠,弄舡人合归。
水波随月动,林翠带烟微。
寺近疏钟起,萧然还掩扉。 -
3.《天竺戏书》 宋·释绍嵩
出郭西湖近,贪看立又行。
园林青气动,日夕白云生。
映竹犬初吠,缘溪鹤自鸣。
殷勤下天竺,泉石惬幽情。 -
4.《春夜竹亭赠钱少府归蓝田》 唐·王维
夜静群动息,时闻隔林犬。
却忆山中时,人家涧西远。
羡君明发去,采蕨轻轩冕。 -
5.《题金家竹溪》 唐·王建
少年因病离天仗,乞得归家自养身。
买断竹溪无别主,散分泉水与新邻。
山头鹿下长惊犬,池面鱼行不怕人。
乡使到来常款语,还闻世上有功臣。 -
6.《题金家竹溪》 唐·王建
少年因病离天仗,乞得归家自养身。
买断竹溪无别主,散分泉水与新邻。
山头鹿下长惊犬,池面鱼行不怕人。
乡使到来常款语,还闻世上有功臣。 -
7.《竹谷(师子林十二咏)》 明·王彝
几曲转逶迤,月明人迹稀。
长林秋露落,一犬吠山扉。 -
8.《春夜竹亭赠钱少府归蓝田》 唐·王维
夜静群动息。
时闻隔林犬。
却忆山中时。
人家涧西远。
羡君明发去。
采蕨轻轩冕。 -
9.《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勖左藏以其徒会》 宋·苏轼
官园刈苇留枯槎,深冬放火如红霞。
枯槎烧尽有根在,春雨一洗皆萌芽。
黄狐老兔最狡捷,卖侮百兽常矜夸。
年年此厄竟不悟,但爱蒙密争来家。 -
10.《次韵李端叔谢送牛戬鸳鸯竹石图》 宋·苏轼
闻君谈西戎,废食忘早晚。
王师本不陈,贼垒何足刬。
守边在得士,此语要而简。
知君论将口,似我识画眼。 -
11.《竹下》 宋·范成大
松杉晨气清,桑柘暑阴薄。
稻穗黄欲卧,槿花红未落。
秋莺尚娇奼,晚蝶成飘泊。
犬騃逐车马,鸡惊扑篱落。 -
12.《竹{左鼠右留}》 宋·王禹偁
商岭多修篁,苍翠连山谷。
有鼠生其中,荐食无厌足。
春笋啮生犀,秋筠折寒玉。
饫饱致肥腯,优游恣蕃育。 -
13.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
式也堪其选,非赀所可为。
谁知省郎者,自处牧羊儿。
夜襆青绫被,晨趋白玉墀。
都忘列宿贵,甘慕乘田卑。
衣布犹平日,烹桑声一时。
回头怜犬子,空献上林辞。 -
14.《次韵竹溪题达卿后坡》 宋·刘克庄
岁计无馀逢谷贵,晚餐有味觉蔬嘉。
赊邻人酒堪留客,藏善和书尚满家。
稍喜熊儿理精熟,常嫌犬子赋虚夸。
鲁论新义何时毕,相约溪头共看花。 -
15.《和子瞻司竹监烧苇园因猎园下》 宋·苏辙
骏马七尺行冯冯,晓出射兽霜为冰。
荻园斫尽有枯枿,束茅吹火初如灯。
乍分乍合势开展,苍烟被野风腾腾。
黄狐惊顾啸俦侣,飞鸟先起如苍鹰。 -
16.《越江之岸人家皆临水种竹叠石作迳其屋然嗟今》 宋·郑刚中
何人此地得幽居,竹石中间宅一区。
可意江山千百里,有情花木两三株。
应无俗客惊吠犬,时有轻船过卖鱼。
卜筑他年期效此,更添数架古人书。 -
17.《饯竹所叔赴庆元征官和韵》 宋·何梦桂
正好山中赋草堂,老龙谁唤起南阳。
青衫华发剑三尺,白犬丹难酒一觞。
尘世功名蕉下鹿,半生爵禄梦中羊。
年来处处波涛险,莫趁风帆上海艎。 -
18.《竹山道中》 宋·张嵲
青山忽断开平陆,鸡犬人烟太古风。
野老诛茅宁有意,一生身在翠微中。 -
19.《水竹野十咏·寻源桥》 宋·叶茵
躞蹀水穷处,鸡犬非人间。
褰裳不用涉,迤逦逃秦山。 -
20.《桃源行》 唐·王维
渔舟逐水爱山春,两岸桃花夹古津。
坐看红树不知远,行尽青溪不见人。
山口潜行始隈隩,山开旷望旋平陆。
遥看一处攒云树,近入千家散花竹。