-
1.《寄题朱元晦武夷精舍十二铁笛亭》 宋·杨万里
谁将点漆金,铸作孤竹笛。
林外吹一声,震落千峰石。 -
2.《河传令》 元·王哲
竹冠顶按。
更竹作水瓶,至今常将手盥。
竹杖竹蓝,竹笠竹车竹钻。
竹林中,竹笛鸣,声自唤。
木鞋衬脚真热暖。
木做盘儿,镜磨明圆满。
木箸木匙,木杓木盔木碗。
木阴间,木牛耕,田三段。 -
3.《题莫干山》 宋·白玉蟾
封到半天烟霭间,一卷仙书一粒丹。
城南城北无老树,又吹竹笛过前山。 -
4.《雨泊蕲州岸下》 宋·董嗣杲
连日雨滞留,孤舟坐寂历。
自量迂亦甚,托人寻竹笛。
展转耗音绝,失笑何陷溺。
无计遣羁怀,倾壶倒馀沥。 -
5.《拙寄》 宋·董嗣杲
岑寂风烟异,荒寒梦寐危。
择交贫可久,为吏拙难医。
大阃粮艘上,孤营竹笛悲。
快沽桑落酒,浇此满怀诗。 -
6.《谢张使君惠簟》 宋·喻良能
瘦玉敲风翠干长,织成漪浪莹沧浪。
封题尚带鄱江润,卷赠犹馀燕寝香。
竹笛当年同秀质,桃笙何处避寒光。
微躯讵足当珍赐,持奉亲闱枕扇凉。 -
7.《沈十四拾遗新竹生读经处同诸公之作》 唐·王维
闲居日清静,修竹自檀栾。
嫩节留馀箨,新业出旧阑。
细枝风响乱,疏影月光寒。
乐府裁龙笛,渔家伐钓竿。
何如道门里,青翠拂仙坛。 -
8.《武昌老人说笛歌》 唐·刘禹锡
武昌老人七十馀,手把庾令相问书。
自言少小学吹笛,早事曹王曾赏激。
往年镇戍到蕲州,楚山萧萧笛竹秋。 -
9.《吹笛儿》 唐·李中
陇头休听月明中,妙竹嘉音际会逢。
见尔樽前吹一曲,令人重忆许云封。 -
10.《题竹郎庙》 唐·薛涛
竹郎庙前多古木,夕阳沈沈山更绿。
何处江村有笛声,声声尽是迎郎曲。 -
11.《水龙吟·赠赵晦之吹笛侍儿》 宋·苏轼
楚山修竹如云,异材秀出千林表。
龙须半翦,凤膺微涨,玉肌匀绕。
木落淮南,雨睛云梦,月明风袅。
自中郎不见,桓伊去后,知孤负、秋多少。 -
12.《竹马儿》 宋·叶梦得
与君记,平山堂前细柳,几回同挽。
又征帆夜落,危槛依旧,遥临云巘。
自笑来往匆匆,朱颜渐改,故人俱远。
横笛想遗声,但寒松千丈,倾崖苍藓。 -
13.《解蝶躞(吕倩倩吹笛)》 宋·杨无咎
金谷楼中人在,两点眉颦绿。
叫云穿月,横吹楚山竹。
怨断忧忆因谁,坐中有客,犹记在、平阳宿。
泪盈目。 -
14.《水龙吟(徐仲晦、方蒙仲各和余去岁笛字韵为寿,戏答二君)》 宋·刘克庄
行藏自决于心,不消谋及门前客。
平生慕用,著书玄晏,挂冠贞白。
帝奖孤高,别加九锡,一筇双屐。
更赐之车服,胙之茅土,依稀在、槐安国。 -
15.《月下笛·万里孤云》 宋·张炎
孤游万竹山中,闲门落叶,愁思黯然,因动《黍离》之感。
时寓甬东积翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处?寒窗梦里,犹记经行旧时路。
连昌约略无多柳,第一是难听夜雨。 -
16.《一萼红(弁阳翁新居,堂名志雅,词名萍洲渔笛谱)》 宋·张炎
制荷衣。
傍山窗卜隐,雅志可闲时。
款竹门深,移花槛小,动人芳意菲菲。
怕冷落、萍洲夜月,想时将、渔笛静中吹。 -
17.《小重山(烟竹图)》 宋·张炎
阴过云根冷不移。
古林疏又密,色依依。
何须喷饭笑当时。
B672B552谷,盈尺小鹅溪。
展玩似堪疑。
楚山从此去,望中迷。
不知何处倚湘妃。
空江晚,长笛一声吹。 -
18.《月下笛》 宋·彭元逊
江上行人,竹间茅屋,下临深窈。
春风袅袅,翠鬟窥树犹小。
遥迎近倚,归还顾、分付横枝未了。
扁舟却去,中流回首,惊散飞鸟。 -
19.《踏莎行·竹阁云深》 宋·沈注
竹阁云深,巢虚人阒。
几年湖上音尘寂。
风流今有使君家,月明夜夜闻双笛。 -
20.《题李竹隐山斋》 宋·陈纪
法界人寰共一邱,欲穷远目更登楼。
苍藤碧藓树容晚,凉月好风山意秋。
莎径荒寒闻鹤唳,竹丛摇落见渔舟。
一声横笛碧天暮,诗在沧波芦荻洲。