-
1.《久不得家书》 宋·杨时
鴥彼晨风飞,日暮归郁林。
游子尚何得,但寄千里心。
庭闱斑白亲,忆念我亦深。
云何彼无耗,徒役梦寐寻。 -
2.《雨余小步》 清·王夫之
莲花莲叶柳塘西,疏雨疏风斜照低。
竹箨冠轻容雪鬓,桃枝杖滑困春泥。
垂虹疑饮双溪水,砌草新添一寸荑。
不拟孤山闲放鹤,鹁鸠恰恰向人啼。 -
3.《登上岭游黄山》 宋·陈天麟
朝阳滉漾水朦胧,晓烟横抹天微风。
三十六峰不著色,点缀淡墨排秋空。
小山连延大山倨,林深无人但云树。
平生爱山真成癖,我以意行本无住。 -
4.《红荳蔻花》 宋·范成大
绿叶焦心展,红苞竹箨披。
贯珠垂宝珞,剪彩倒鸾枝。
且入花栏品,休论药裹宜。
南方草木床,为尔首题诗。 -
5.《夏日归自宝林二首》 宋·王之道
远岫升初日,长林霭曙烟。
峰回遥风塔,溪转静鸣泉。
竹箨新披锦,茅花俗擘绵。
清和多美荫,归路得蹁跹。 -
6.《雪江讲堂》 宋·董嗣杲
索居占得藕花风,几字头衔迥不同。
乌帽染纱裁一幅,锦囊分卷集群公。
湖光长日侵皋座,竹箨多时积鹤笼。
击柳吟驴何处去,想应乘雪钓江空。 -
7.《馆中夏日》 宋·孔武仲
珍簟舒明玉,凉窗纳碧天。
殿楼传远鼓,宫井取深泉。
竹箨风频脱,榴房晚更鲜。
却惊非故国,五月未闻蝉。 -
8.《咏院中丛竹》 唐·吕太一
擢擢当轩竹,青青重岁寒。
心贞徒见赏,箨小未成竿。 -
9.《沈十四拾遗新竹生读经处同诸公之作》 唐·王维
闲居日清静,修竹自檀栾。
嫩节留馀箨,新业出旧阑。
细枝风响乱,疏影月光寒。
乐府裁龙笛,渔家伐钓竿。
何如道门里,青翠拂仙坛。 -
10.《严郑公宅同咏竹》 唐·杜甫
绿竹半含箨,新梢才出墙。
色侵书帙晚,阴过酒樽凉。
雨洗娟娟净,风吹细细香。
但令无剪伐,会见拂云长。