-
1.《题惟晤师斑竹杖》 宋·强至
蜀江濯锦含文漪,竹生江岸初绿滋。
锦波一浸入竹肌,万洗不落斑在皮。
又闻泪点洒舜妃,遗迹渐染传今时。
搯不受爪滑可持,隐起高节无屈欹。 -
2.《得陈天常屯田斑筇竹二枚》 宋·梅尧臣
客初西蜀来,遗我双筇竹。
上有红泪斑,断非湘娥哭。
尝闻帝魂哀,嚎血滴草木。
春露洒更鲜,殷痕侵粉绿。 -
3.《锦竹》 宋·梅尧臣
虽作湘竹纹,还非楚筠质。
化龙徒有期,待凤曾无实。
本与凡草俱。
偶亲君子室。 -
4.《和江进之杂咏四首》 明·袁宏道
六尺莎阶九尺庐,玄毫白楮任生疏。
花前屡泛摈愁酒,架上聊存引睡书。
蕲细竹纹如浪滑,吴绡寒纬似云舒。
幽窗一枕腾腾去,炼佛求仙事总虚。 -
5.《斑竹筒簟》 唐·杜牧
血染斑斑成锦纹,昔年遗恨至今存。
分明知是湘妃泣,何忍将身卧泪痕。 -
6.《题刘秀才新竹》 唐·杜牧
数茎幽玉色,晓夕翠烟分。
声破寒窗梦,根穿绿藓纹。
渐笼当槛日,欲碍入帘云。
不是山阴客,何人爱此君。 -
7.《南柯子(和谢洪丞相送竹妆_)》 宋·赵磻老
体质娟娟静,花纹细细装。
翠筠初得试新忙。
睡起鬓云撩乱、趣泉汤。
多病心常捧,新词字带香。
管教涂泽到云窗。
办下谢君言语、巧如簧。 -
8.《和耿天骘以竹冠见赠四首》 宋·王安石
玉润金明信好冠,错刀剜出藓纹乾。
不忘君惠常加首,要使欢盟未可寒。 -
9.《早发竹下》 宋·范成大
结束晨妆破小寒,跨鞍聊得散疲顽。
行冲薄薄轻轻雾,看放重重迭迭山。
碧穗炊烟当树直,绿纹溪水趁桥湾。
清禽百啭似迎客,正在有情无思间。 -
10.《早发竹下》 宋·范成大
结束晨装破小寒,跨鞍聊得散疲顽。
行冲薄薄轻轻雾,看放重重叠叠山。
碧穗吹烟当树直,绿纹溪水趁桥弯。
清禽百啭似迎客,正在有情无思间。