-
321.《水调歌头·江水自石纽》 宋·魏了翁
席次韵
江水自石纽,灌口怒腾辉。
便如黑水北出,迤逦到三危。
百尺长虹夭矫,两岸苍龙偃蹇,翠碧互因依。 -
322.《寿徐尉》 宋·赵福元
幔亭驾斗浮丹巘,扁题密镂黄金篆。
淋漓羽盖森鸾旂,仙凡不隔蟠桃宴。
红云垂地醉壶天,真珠为浆玉为馔。
中有一人长眉青,紫锦荷囊灿星弁。 -
323.《满江红 口贞居开得月轩 辛丑销夏记卷四元俞》 元·俞和
□□桃华,又一□、元都春色。
彷佛记、主家阴洞,不多尘迹。
竹里棋枰憎鸟污,人间鹤语无人识。
□古风、迟暮却相逢,庞眉客。 -
324.《水调歌头 次权待制韵》 元·蒲道源
燕城过长夏,乡思若为禁。
故园松竹潇洒,久矣负幽寻。
赖有仙坛诗伯,同寓玉堂清署,相顾意殊深。
余暇尽谈笑,烦暑自消沉。 -
325.《木兰花慢 喜玉田至》 元·袁易
渺仙游倦迹,乍玄圃,又苍梧。
甚海阔天长,月梁有梦,雁足无书。
泠然御风万里,喜□袍、还对紫霞裾。
一自黄楼赋后,百年此乐应无。 -
326.《满江红 开元斗室落成,玄览真人命名得?》 元·张雨
笑向桃花,又一番、玄都春色。
彷佛记、主家阴洞,不多陈迹。
竹里棋枰憎乌污,林间鹤语无人识。
怪东风、迟暮却归来,庞眉客。 -
327.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
328.《秋径》 宋·释保暹
杉竹青阴合,间行意有凭。
凉生初过雨,静极忽归僧。
虫迹穿幽穴,苔痕接断稜。
翻思深隐处,峰顶下层层。 -
329.《莎庭》 宋·释文兆
苒苒從莎长,凄凉雨乍晴。
穷秋间客步,落日乱蛩鸣。
近接苔阶迥,遥连竹径平。
杖痕兼鹤迹,来往自從横。 -
330.《感事》 宋·石介
吾赏观中夏,地平如砥石。
幅员数万里,车马通辙迹。
帝宅君土中,紫垣当辰极。
长江断其南,绝塞经其北。 -
331.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
332.《武夷山》 宋·陈观
邮亭立溪端,上有石鼓字。
回顾溪水中,石鼓安所置。
移舟激清流,前山郁苍翠。
一曲遽停桡,寻真步幽邃。 -
333.《凌丹亭》 宋·陈谦
松钗满地竹无声,已将蜕羽锁丹陵。
漱津觅字俱陈迹,又有入山来乞灵。 -
334.《披云亭》 宋·陈尧叟
秦关百二山河固,陕服城闉控此中。
别构栋梁成爽垲,俯观竹树立青葱。
虚簷豁敞迎朝日,曲槛萦回带晚风。
登眺自欣襟带地,万方辙迹坦然同。 -
335.《送潘翠谷》 宋·方逢辰
无屋住僧庐,无菜挑野草。
野草风味长,僧庐人迹少。
剥剥谁扣扃,访予事幽讨。
钱唐有骚翁,自号翠谷老。 -
336.《秋日溪亭》 宋·高质斋
帘卷柴桑晚,深山俗驾疏。
荒苔留鹤迹,落叶带虫书。
竹翠侵香案,泉声漱石渠。
烟霞便一枕,应笑把犁锄。 -
337.《云溪杂咏》 宋·郭印
门前车马迹,篱内水云乡。
分委江流驶,通幽径路长。
一池擎菡萏,万竹耸籥筤。
谁谓蓬壶远,红尘官道傍。 -
338.《书堂》 宋·胡融
右军本清真,名题列仙籍。
朝披赤城霞,凭崖望南极。
不读人閒书,诛茅近东壁。
松窗拂青霭,石架横野色。 -
339.《寄黄云心》 宋·胡仲参
竹屋少行迹,闭门春昼长。
天时半晴湿,人意共炎凉。
苔藓侵阶绿,荼醾压架香。
冥搜寻杖屨,不为看花忙。 -
340.《初行山》 宋·晃咏之
霭霭初蒸云,落落欲坠石。
山深多晚花,照水自红碧。
渔艇入烟小,松竹凌烟直。
西风漾碧波,扁舟恣崎侧。