-
341.《游桃源观》 宋·李含章
碧草芊绵十洞春,青苍寒叠五溪云。
山萦乳窦层层秀,路隔桃花处处分。
苔径竹深迷鹤迹,石坛松古漏星文。
通宵回想尘寰事,好结茅茨向水滨。 -
342.《与客游北山偶过普福寺寻葛洪丹井》 明·李奎
古寺随缘到,云霞晚自闲。
僧房开竹里,仙路入花间。
斜日明秋水,薄烟凝暮山。
偶探勾漏迹,惆怅欲忘还。 -
343.《寿傅宪》 宋·李商叟
籍甚何阳地,江山秀色连。
家声自岩野,帝梦协台躔。
彝鼎功镌勒,衣冠喜接联。
相门当出相,贤父又生贤。 -
344.《次韵虞舜庙怀古》 宋·刘骘
诗人如不颂,谁识太平心。
石老碑文古,庭荒蚁穴深。
白云生绝壑,斑竹锁疏林。
行客自南北,青山共古今。
登临寻胜迹,望望日西沉。 -
345.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
346.《和太白感秋》 宋·谯令宪
余年四十九,滥分盆城竹。
悠然望匡庐,秀色良可掬。
缅思二先生,风流昔所独。
紫极感秋吟,北窗和月宿。 -
347.《方氏故居》 宋·邵亢
偶分鱼竹到稽山,处士林泉一望间。
岁月自随流水远,姓名长与白云闲。
鉴中人去荒遗迹,溪口僧来写旧颜。
何日放船访岩薮,吾门高第约跻攀。 -
348.《浑沦庵成悠然子亲庆因以何字为韵共酌联句》 宋·石元规
作室观灵境,功成事若何。
琴书消日月,耕钓老烟萝。
为羡云踪远,时将酒共过。
东岩开玉洞,西涧泻银河。 -
349.《送希画之九华》 宋·释行肇
忽起尘外心,迹谢人中境。
云去竹堂空,鹭下秋池静。
野宿清溪深,月在诸峰顶。
日暮立长江,遥看片帆影。 -
350.《归鸿阁》 宋·释仲皎
精舍傍修岭,道山随眼明。
山遗僧偃迹,水作剡溪声。
无雨竹亦润,有风松更清。
上方真可住,不用触归情。 -
351.《题子陵钓台》 宋·孙沔
旧交为帝不能邀,百尺双台照暮涛。
逸迹已将山共永,清名仍与月争高。
鲁连解难终辞禄,龙伯持倾只钓鳌。
列传古碑言未尽,一滩风竹自萧骚。 -
352.《越问·篇引》 宋·孙因
典午氏之盛时兮,余鼻祖曰子荆。
谋乐郊以隐居兮,颺潄石之清名。
有闻孙曰承公兮,尝令鄞与余姚。
爱会稽之山水兮,爰徙家於兹城。 -
353.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
354.《除夕》 宋·许必胜
多病成懒疏,日月忽驱逐。
家人厌陈迹,洒扫新我目。
争此须臾间,扰扰竞多福。
习气变性情,不复生惭恧。 -
355.《三友篇赠珪老》 宋·许翰
平生我三友,四海吴李孙。
抱能不时施,戎马生中原。
孙既北随难,落日黄尘昏。
吴亦南投荒,蛮瘴愁朝暾。 -
356.《梅林分韵得今字》 宋·杨凯
兰亭久陈迹,修竹空自阴。
龙山亦凄凉,鲜花谁与簪。
英游旷千载,盛事新梅林。
四海冯黎州,未妨铁石心。 -
357.《三仙祠》 宋·杨佐
胜迹传来不记年,昔闻尝驻汉神仙。
碑因藓蚀无完字,址为藤迷失旧阡。
岩屋镫悬松外月,石炉香散竹间烟。
翻思穀穗遗人日,陈迹寥寥一惘然。 -
358.《东岩寺》 宋·雍大椿
精庐隐东山,气象严竹柏。
入门佛画好,晓日明金碧。
向来岩名寺,初不觇遗迹。
隐庵中梁秀,邂逅论夙昔。 -
359.《雪水庵咏雪二十韵》 宋·赵良坡
玄冥司号令,屏翳驱云车。
巧舞穿幽隙,轻扬下曲洼。
初疑蚕食叶,犹恐蠏行沙。
铅汞三千界,璚瑶百万家。 -
360.《道林寺》 宋·赵汝譡
伐鼓发东津,弭楫游西林。
渺看汀渚隔,回入烟云深。
修庑润风凉,古殿山气阴。
晨彩发穉竹,夏音转幽禽。