-
541.《有怀二首》 宋·赵蕃
桑落黄而陨,于飞雁翱翔。
岂无同心人,滞彼天一方。
刘氏贤父子,好古俱志强。
向来文墨盟,许我由升堂。 -
542.《登愚卿无尽藏再用韵呈愚卿》 宋·赵蕃
白云故绕青原寺,青竹深藏白鹭洲。
物外未能穷往迹,眼中欣复对诗流。
功名邂逅何嗟晚,岁月侵寻直漫遒。
拟尽崎岖仍窈窕,几时扶策更拿舟。 -
543.《有怀故居梅花》 宋·赵蕃
梅花照耀山下村,旧居不返伤我魂。
破苔履迹谁复扫,定要风雨参成昏。
只今环堵聊自存,亦有独树背竹园。
骤看疑是云母薄,细睇乃识玉体温。 -
544.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
545.《同官约赋红梅成五十六字》 宋·曹彦约
淡中著色似狂颠,心与梅同迹不然。
夺我焉支宁免俗,岂无膏沐独争先。
辨桃认杏何人拙,压雪欺霜政自妍。
只恐东君招不得,好修犹在竹篱边。 -
546.《山行》 宋·郑清之
山行心迹已双清,骤见清溪眼为明。
鬼谷洞前符竹在,观音岩下魶鱼行。
宗师宴坐空余石,龙女分流不作声。
人影交横到林薄,绿烟深处一猿惊。 -
547.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
548.《李德秀致即席赋五言十韵用韵答之》 宋·魏了翁
冬十有二月,朞三日六旬。
高怀局宇宙,良会惜参辰。
乘兴访安道,扣窗呼孔宾。
袭人薰蕙若,夺目烂犀珍。 -
549.《和宇文汉州□□气房楼记诗》 宋·魏了翁
房公胸中妙刀尺,翦刻玻璃贮寒碧。
今侯着楼於其上,竹色荷光得良觌。
诗来殷勤问故侯,别日虽赊情转密。
因思当年飞盖游,鸥鹭不惊潜鲤出。 -
550.《题陈待制湖楼》 宋·徐照
天游观妙化,人世事皆轻。
沆瀣藏仙境,津涯截海城。
一身潜汗漫,品类仰高明。
有道行藏小,无心视听精。 -
551.《步虚蕊珠七言》 宋·程公许
玄盖之天高崒嵂,自满天眼支一脉。
嶙刚四面森翠壁,中有瑶柱倚天立。
窈窈郁郁仙者宅,涵云蓄雾九锁隔。
石扉谁遣玉{上竹下氐}擘,通行岂虞虎豹搤。 -
552.《葆清值雨二首》 宋·岳珂
松竹锁灵宅,尘埃了不侵。
洞龙随剑吷,槛鹤识琴心。
路指三峰近,山通一径深。
壁间少年字,陈迹不堪寻。 -
553.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
554.《蒋山寺诗》 宋·苏泂
高人元是爱山林,倦翼犹思息树阴。
况是先贤遗旧迹,未妨吾党得幽寻。
熙丰法在言何害,莘渭人非恨已深。
老我谁能知许事,自敲亭竹和猿吟。 -
555.《春日怀詹梁》 宋·苏泂
陈雷箭去不遗镞,后世人情手翻覆。
我生二十少知己,更觉恩怨生骨肉。
尘沙踪迹窘吴越,波浪奔驰走巴蜀。
痴年自长习艺能,如兔之角碍人目。 -
556.《题山桥十首》 宋·王柏
修竹清湍记永和,山阴陈迹已消磨。
四时佳兴随人寓,曲水流觞未足多。 -
557.《重聘古梅行》 宋·王柏
千金卜得繇非熊,木德将兴猎太公。
槐安与国已陈迹,盛衰直与阴阳通。
知羹自昔亲受记,钦冰齧雪工磨礲。
此中洞洞无所有,彻上彻下俱玲珑。 -
558.《宿江州药王寺》 宋·李曾伯
指点烟林正午钟,亭亭楼阁有无中。
铺张翠盖松间日,扫洒红尘竹外风。
啼鸟不惊禅入定,落花无迹色成空。
解鞍暂作今宵歇,恰与云堂旦过同。 -
559.《沁园春·岁在永和》 宋·方岳
岁在永和,癸丑暮春,修禊兰亭。
有崇山峻岭,茂林修竹,清流湍激,映带山阴。
曲水流觞,群贤毕至,是日风和天气清。
亦足以,供一觞一咏,畅叙幽情。 -
560.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。