-
561.《寄越友》 宋·方岳
茂竹修林已陈迹,禹穴剡溪俱胜游。
秋风倘未理归梦,我欲买船官渡头。 -
562.《送徐太博守莆中》 宋·方岳
南州高士心如水,夜雨炉亭岁欲环。
朝迹只如初到日,州麾犹在两年间。
秋来竹屋多归梦,天与莆人一破颜。
馆下诸生能恋恋,眼中循吏故班班。 -
563.《北山遇雪》 宋·卫宗武
天公衒天巧,三见腊之时。
似花还非花,衮衮纵横飞。
泻竹振清香,压梅迷真蕤。
乌兔耿无光,遁迹不敢驰。 -
564.《送洵之越》 宋·陈著
有美一人来自东,与儿洵约西游同。
谓闻古越多胜迹,庶可洗眼开心胸。
窆石亭空思禹迹,飞翼楼高忆蠡功。
过司马寓第,如见涑水叟。 -
565.《寿吴景年》 宋·陈著
托迹红尘不染尘,径梅溪竹共精神。
字真正逼张居士,禅味曾参印上人。
声色素轻非为老,须眉虽皓却如新。
儿孙须得文章力,富贵丛中一寿椿。 -
566.《题宁国府泾县琴高堂》 宋·陈著
一山逶迤来,结崖俯寒碧。
传闻控鲤仙,垂钓山下石。
前事不必穷,要是古奇迹。
山中好事者,筑亭占清特。
数本潇洒花,松竹共幽閴。
我来西风晴,一洗尘土昔。
出门复回首,山前有归翼。 -
567.《桃源行》 宋·姚勉
武陵溪边翁好渔,笭箵钓车日采鱼。
扁舟为家苇为屋,岂知世有神仙居。
晓来不记舟行路,忽在桃花深绝处。
红云杳叆望欲迷,绛雪缤纷落无数。 -
568.《避暑》 宋·陈允平
避暑入林扃,同僧坐竹亭。
鸟飞晴地影,龙挂雨天形。
扫叶铺椰簟,临流注石瓶。
更无尘迹到,日落梦初醒。 -
569.《寄黄云心》 宋·胡仲弓
竹屋少队迹,闭门春昼长。
天时半晴湿,人意共炎凉。
苔藓侵阶绿,荼醾压架香。
冥搜寻杖履,不为看花忙。 -
570.《无尘殿》 宋·胡仲弓
劫灰飞不到,人迹不曾来。
浪说珊瑚树,空涵玉镜台。
洞虚风度竹,泉冷石无苔。
汩汩樊笼者,何因避世埃。 -
571.《知卢可庵教谕鼓歌》 宋·何梦桂
崇牙枞枞,贲鼓逢逢。
始作这以荆衡底贡之新革,试叩之以巴蜀故产之孤桐。
雷震一声草木拆,蠖信其屈龙起蛰。
天地訢合万物苏,阳气宣声阴屏迹。 -
572.《君不来词寄云帽上人梅坡翁》 宋·蒲寿宬
君不来,山中底事堪嫌猜。
积雨愁人不可道,至今声迹何寥哉。
竹风微动揽衣起,使我一日肠九回。
君不来,门前日日添苍苔。 -
573.《游西岩》 宋·蒲寿宬
谁扇洪炉欲煮铁,一寸如冰不曾热。
岁寒心事梅花知,炭事如何与冰说。
西岩结屋烟作罩,斑斑不露如隐豹。
人生大欲刚断除,静处生涯乃仁乐。 -
574.《元友山新山新居》 宋·仇远
幽居稳占南山下,人迹稀疏水竹村。
转巷始知犹有路,傍湖更好别开门。
酒尊尽日尝谋妇,诗课閒时略抱孙。
孤鹤不来高士少,暗香且伴月黄昏。 -
575.《题城山道人庵》 宋·董嗣杲
官俸胥方给,山殽市可需。
雨多沙碛失,桥断路程迂。
古树声何壮,秋萍迹已枯。
病身惭到此,有愧竹筇扶。 -
576.《银树道上》 宋·董嗣杲
银林驿路雪离披,行迹茫茫自苦悲。
不忍早梅经细雨,却欣折竹压枯篱。
身嫌出陆肩舆破,足涉沿溪口岸迟。
荒店无人尘满釜,岂堪独力任晨炊。 -
577.《官廨凉夕醉成》 宋·董嗣杲
湓江城里九江驿,今作分司主人宅。
我脱富池榷茶责,借住宽閒忘主客。
移栽庐山竹半百,障得西厢斜日赤。
西风摇影失半壁,梦觉只疑泥土窄。 -
578.《离江城遇雪》 宋·董嗣杲
头上同云密布饶,湓江门外揖华镳。
舟穿苦竹黄芦去,帽任回风急雪飘。
踪迹几年怀玉石,江山一夜变琼瑶。
旁人莫讶吟穷返,慷慨殊胜过灞桥。 -
579.《客寄写兴》 宋·董嗣杲
平生负奇崛,语出见肝膈。
栖栖离故巢,乃作富池客。
僧廊搘瘦竹,苦吟自相索。
不恨春雨横,但恨春怀窄。 -
580.《访三桥步隐者》 宋·董嗣杲
翠竹苍松贴屋牢,屋前径狭长蓬蒿。
蒲团坐久侵肌薄,柏子焚来结气高。
山雨湿蜗腥薜荔,野烟蔽鹊损樱桃。
终期脱迹相从去,参取玄微学郑遨。