-
601.《偶得》 宋·刘黻
淡饭清花处处巡,学儒容易识真难。
风无形迹通群窍,日有光明阻覆盘。
竹色满庭留夜气,柳阴夹径怯秋寒。
世间万象俱呈露,输与山人自在看。 -
602.《题长春子自画》 宋·林景熙
辟谷曾吞日月华,春风不老聚三花。
玄关一窍通无极,白发余生笑有涯。
野鹤相看盟秀竹,洞云何处食灵瓜。
披图彷佛榴皮迹,珍重还如东老家。 -
603.《杂言(十一首)》 明·张羽
昔予居南山,乐有同心人。
形迹不暂乖,栋宇复为邻。
有酒更相呼,得粟还我分。
时时榛曲中,相携采荆薪。 -
604.《寄中竺泐季潭》 明·张羽
师从钟山来,遗我故人书。
一入白云去,相思秋雨余。
徒惭尘土迹,来拟竹林居。
遥想中峰月,清梵满空虚。 -
605.《观锺离中散草书帖》 宋·孔武仲
儿童不识草书法,但见满纸鰌蛇结。
安知笔法追古初,睨视众体称雄杰。
事忙往往无暇写,属思幽窗乃奇绝。
锺离昂昂散人后,寄迹一官今白首。 -
606.《送毅父弟使江东》 宋·孔武仲
人生何能为,寄迹梦寐中。
之子又远去,扁舟逐江风。
而我独栖栖,弱羽挂樊笼。
袖手欲大呼,窘如猿槛穷。 -
607.《武昌县西山寺》 宋·孔武仲
吴王宫殿西山头,萧萧爽气长如秋。
武昌连都甚逼仄,赖有此山供胜游。
东南豪杰俱故旧,当年孝廉孙仲谋。
一朝名号僭九五,朱紫罗列皆公侯。 -
608.《程朱之学四首》 宋·陈普
化工溥万物,不过亦不遗。
何以能不劳,一理以贯之。
寂然莫可迹。
桴至鼓必随。 -
609.《和清叟奉御大都》 宋·陈普
帝里春深草木苞,御河滚滚浪翻桃。
万千红紫迹如扫,九十青皇寿已高。
南国江山归梦远,东宫松桂书阴交。
丘园喜有平安报,新竹初成集凤梢。 -
610.《柳絮》 宋·陈普
去迹来踪莫可寻,辱人头面与衣襟。
若为虮虱虫蛆类,亦享轩窗庭户阴。
六合中间不知数,两仪化育亦何心。
手弹剑击皆迁怒,只待霜风响竹林。 -
611.《劝学》 宋·陈普
七闽四海东南曲,自有天地惟篁竹。
无诸曾拥汉入秦,归来依旧蛮夷俗。
未央长乐不诗书,何怪天涯构板屋。
人民稀少禽兽多,云盘雾结成烜燠。 -
612.《大名元复初郎中携示感遇五言八章次韵并陈东》 宋·戴表元
我登海山巅,群丘眇如芥。
客来谈九州,更诘谁小大。
神疲穆满驭,足茧神始载。
终然方寸心,扰扰躯壳外。 -
613.《游方壶》 宋·邓深
摘胜寻幽须携壶,人生偷取醉工夫。
楚天云净秋雨馀,王孙招客追观娱。
昼寝忽来唤宰予,道有方壶宜同趋。
江神解事驱龙鱼,水波不兴清风徐。 -
614.《次韵刘元煇喜予还家携酒见访三首》 宋·方回
死者已无知,生者暂为客。
三年归故庐,松竹元自碧。
屡惊山中人,永卧泉下夕。
一二老朋友,何处卜兆宅。 -
615.《赠寿昌墨客叶实甫》 宋·方回
古人削竹以为笔,木板为方竹为策。
其字科斗或鸟迹,或篆或籀煤傅漆。
未有今人所谓墨,晋发汲冢尚可识。
地中间获钟鼎刻,文为之具未为极。 -
616.《送常德教赵君》 宋·方回
岳阳州城危楼前,无地但有水与天。
一点之青惟君山,四顾汹涌心茫然。
吾尝北风吹湖船,飞过洞庭一日间。
高桅一昂摩日边,及其一低如沉渊。 -
617.《五月理抵旧隐》 宋·方回
柳萌整征鞍,杏熟卸归驮。
风帆辍湘游,云屋返黟卧。
天暮室人瘦,地荒园叟惰。
长男近弄瓦,累重讵足贺。 -
618.《赠俞碧岩体仁刊图书》 宋·方回
上古包羲卦初画,五行之金刀为革。
两仪四象生□□,□初一圈为太极。
八卦之上六十四,右乾左坤名曰易。
因重□定科斗书,削木为方竹为册。 -
619.《渭南考室》 宋·葛绍体
丞郎昔躬耕,怀野垄上宅。
东湖一棹近,南亩耦夫百。
风交苗怀新,云铺稼敷泽。
疎棂翼虚堂,时焉此憩息。 -
620.《草堂》 宋·郭印
草堂何处觅,云黯浣花溪。
栋宇已非昨,松竹尚依依。
荒坡卧颓日,寒浪摇清飔。
万象不禁写,吟哦想当时。