-
41.《太平寺尘外闲题》 宋·朱复之
高树青圆不见天,小风微动竹梢偏。
衣涵空翠元无雨,庭閟余声独有蝉。
老去此心无所住,向来我见不须先。
狂吟但过寒山子,荐得腾腾一味禅。 -
42.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
43.《次韵宇文使君山行》 宋·陆游
城中望西山,爽气固可致。
不如山中行,衣屦染浓翠。
使君资格逸,铁马奏横吹。
平郊何旷荡,修竹亦清閟。 -
44.《三泉县龙洞洞门深数十步呀然复明皆自然而成》 宋·宋祁
虬洞閟灵峰,缘虚一线通。
云披双壁敞,树补半岩空。
穊竹森烟纛,飞泉曳玉虹。
重萝不肯昼,阴壑自然风。
岭断天斜碧,崖倾日倒红。
浮邱邈难遇,留恨翠微中。 -
45.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
46.《次韵钱济明赠感慈长老》 宋·晁补之
我闻栖禅人,一念超十地。
云何别影事,未免依缘气。
譬如幻男女,机废根随废。
不然怖头走,此病穷三世。 -
47.《七月十四日韩持国直庐同观山海经》 宋·曾巩
高阁在清禁,长轩凭广虚。
御幄閟图象,依然临幸余。
翠甓布天路,黄帘分直庐。
一雨清景早,稍凉秋兴初。 -
48.《题郑舜举蔗庵》 宋·韩元吉
吾州富佳山,修竹连峻岭。
居然缚尘埃,一见辄心醒。
岂知刺史宅,跬步閟清景。
古木盘城隅,石径幽且迥。 -
49.《宿吉祥寺赠应上人》 宋·王之道
窗前修竹翠摩云,清閟题轩念昔人。
三纪重来惊隔世,一言相契定前因。
攜尊得得纷亲友,抉藕累累萃里民。
祖意如来烦指似,迷舟何幸济通津。 -
50.《泾县东宋二编修长歌》 明·刘基
浙东行人过江左,正值蕤宾之管吹轻葭。
阴气黯黕天地闭,仰面不见扶桑鸦。
谷风哀鸣灌木应,雨脚四垂如乱麻。
崩湍涌溜汩奔会,平地碾啮作臼洼。 -
51.《风雩亭词》 宋·张栻
眷麓山之面隩有弦诵之一宫。
郁青林兮对起,背绝壁之穹隆。
独樵牧之往来, -
52.《题郭信可琴中趣轩》 宋·冯时行
泠泠接吾耳,尘尔非真精。
大音寂无响,瓦砾如雷鸣。
古今滞迷妄,溜溜尘所萦。
落叶随水去,颠风吹残英。 -
53.《持节和王枢密三首》 宋·曹勋
右府登车竦听观,皎如玉韵叶和銮。
清薰已解南风愠,和气先舒易水寒。
行李喜陪金虎节,移文应閟竹皮冠。
原看归去为霖雨,天下苍生在谢安。 -
54.《祷雨》 宋·胡寅
久閟天公泽,焦然品汇情。
遏云虹屡饮,击海电空明。
祷祀山川遍,薰修道释并。
帝心终闵物,国力未休兵。 -
55.《题傅氏真意堂》 宋·胡寅
高柟落繁荫,茂竹疏泠风。
小亭寻丈景,已冠一亩宫。
况复哆北楹,方池渺溶溶。
游鯈亦何乐,动影相冲融。 -
56.《再赋醒心亭》 宋·姜特立
小桥枕沧湾,一水绕清激。
横来莫知源,委去无寻迹。
戏鱼时度浅,好鸟忽鸣寂。
堂坳隐空谾,竹树閟寒碧。 -
57.《游初暘谷及白岩》 宋·楼钥
重来游仙都,止欲访独峰。
宁知一峰外,佳境无终穷。
何处颍川子,镜岩便相逢。
约我游白岩,轻舟借溪翁。 -
58.《题厅后梅树》 宋·赵蕃
移梅初有诗,梅开重成赋。
岂问耳目谋,盖珍贞白故。
花宜倚竹妍,阴称巡檐步。
或嫌太幽閟,结实每愆御。
我非调鼎手,何暇为此虑。
但取冰玉姿,不遭桃李污。 -
59.《徐制参挽歌》 宋·王柏
岁律残兮北风正南,渡梅花之桥兮龙{左巾右荒}镳镳。
有美君子兮苍梧翠竹,善继善述兮恢韦斋之芳躅。
羌世道之纬繣兮,孰识夫异体而同气。
惟不忘其所由生兮,合群从而一视。 -
60.《叔父生日》 宋·项安世
一年生日最佳时,三老团栾总秀眉。
北榭空明新眼界,东床消息称心期。
竹林风景长宜酒,椒颂年华剩索诗。
试拂两弦听细摘,曲中元是閟宫词。