-
41.《水龙吟 海*许氏舟名》 元·韩奕
软红尘里忙人,有谁能识沧洲趣。
飘然一叶,也无根蒂,御风千里。
禅客芦茎,仙翁莲瓣,笑他方外。
任浮家不繁,行踪无定,算前身,岂飞絮。 -
42.《水龙吟 海*许氏舟名》 元·韩奕
软红尘里忙人,有谁能识沧洲趣。
飘然一叶,也无根蒂,御风千里。
禅客芦茎,仙翁莲瓣,笑他方外。
任浮家不繁,行踪无定,算前身,岂飞絮。 -
43.《摸鱼儿 九日会周南翁子溪上》 元·吴存
问篱边、黄花开否,瓮头新酒绉未。
故人有约酬佳节,一幅锦云先坠。
凝暮睇。
正溪上、西风飒飒吹凉袂。 -
44.《识时梅歌》 宋·谢琎
寇至人远避,寇退人复归。
归来寻旧址,草芜迷荒基。
哀哉住傍梅,清梦常相依。
可怜岁寒心,能识存亡机。 -
45.《平山和韵鹤田》 宋·张蕴
琼花应自笑南翁,白发栖栖逐断蓬。
兵后百年城郭是,尘间多事古今同。
孤烟远堠如常夜,五月穷边尚冷风。
可竺莼鲈归兴尽,长吟且复付杯中。 -
46.《水龙吟 代洋尾李氏寿柯竹圃》 元·洪希文
降庭佳气葱葱,辉联南极光如画。
门弧纪瑞,华筵开宴,兜离仙奏。
梨枣功深,汞铅诀秘,内丹初就。
咽壶中日月,放怀诗酒,这安乐、窝中叟。 -
47.《山中怀萝石翁》 明·雪江秀公
老怀常耿耿,岁暮一行书。
寒日孤城短,山堂独夜虚。
病多忧到骨,吟苦泪盈裾。
只恐梅花笑,相逢齿发疏。 -
48.《饥寒吟》 宋·陆游
夜寒每达旦,怀抱安得宽;朝饥或过午,忍此良亦难。
饥寒诚吾忧,忧有甚饥寒。
弹琴不终曲,推去发永叹。
大儿破绿襦,三岁待一官;小儿学耕稼,饭牛歌夜阑;老翁垂八十,扪壁行蹒跚。
傍观勿嘲笑,穷死心所安! -
49.《爱闲》 宋·陆游
爱闲惟与病相宜,壮岁怀归老可知。
睡熟素书横竹架,吟余犀管阁铜螭。
水芭蕉润心抽叶,盆石榴残子压枝。
堪笑放翁头白尽,坐消长日事儿嬉。 -
50.《摇落吟》 宋·陆游
素秋欲尽风雨恶,千林如扫俱摇落。
年运而往秋复冬,念念元知已非昨。
痴人顾欲吝此生,放翁悯汝笑绝缨。
发毛爪齿俱外物,天地大化终无情。
我贫无以遗儿子,惟有一言持付尔:仕宦要能当百挫,为农饥死无游惰。 -
51.《拥炉不出辄终日自嘲》 宋·陆游
柴门木落叶成堆,十日元无一再开。
书坐藏多为饱祟,诗缘吟苦作穷媒。
儿言山圃当收栗,僧约溪桥共探梅。
堪笑此翁推不动,地炉无火画寒灰。 -
52.《和济翁见寄之韵二首》 宋·杨万里
只有高为累,元无俗可离。
正缘隔少面,添得许多诗。
杜老吟边树,山谷醉处池。
犹须谋一笑,天许又何时。 -
53.《七十九吟十首》 宋·刘克庄
多作恶诗供世笑,晚持孤论谁予同。
才名压倒豁□老,官职火迫乖崖翁。 -
54.《效醉翁吟》 宋·王令
山岩岩兮谷幽幽,水无人兮自流。
始与谁兮乐此,昔之游者兮今非是。
清吾樽兮洁吾斝,欲御以酒兮谁宜寿者。
山蘼春兮野鹿游,亭无人兮飞鸟下。 -
55.《暮抵懒翁斋醉吟》 宋·白玉蟾
旋开白酒买莲房,满泻桐膏炤玉缸。
月女冷窥青斗帐,风神轻撼碧纱窗。
公疑我是今皇甫,我恐公为昔老庞。
醉后唾珠粘纸面,笑将笔力与人扛。 -
56.《和翁灵舒冬日书事三首》 宋·徐照
秀句出寒饿,从人笑过清。
步溪波逐影,吟竹鸟譍声。
酒里安天运,春边见物情。
耕桑犹罄乐,何事可营生。 -
57.《釜下吟》 宋·徐照
阿对泉头舂黑菰,萁然豆煮虫泣锅。
蜀姜作芼吴盐和,琥珀香烂云子乌。
不数肉翁夸安胡,老妻热贮儿怒呼。
饥雷欲转藜肠枯,政须一饱百不图。 -
58.《奉和龟翁送别》 宋·刘学箕
为说吟边事,曾陪讌笑频。
自惭无韵者,敢对有名人。
雨洗秦山晓,波明镜水春。
匆匆还别去,芳草正如茵。 -
59.《存耕吟寄姜景星》 宋·仇远
吾不学老农,种此方寸田。
善雨日培壅,安得荒旱年。
诗书菑且畲,芟蕴毋蔓延。
种固有厚薄,穫岂无后先。 -
60.《水龙吟 己丑中秋用韵》 元·许有壬
可翁点检形骸,关心六事今犹可。
摩挲老眼,残编细读,小窗危坐。
信手挥毫,云烟撩乱,波涛掀簸。
笑蹒跚病足,登山不武,尚能踏、苔痕破。