-
1.《醉吟》 宋·杨万里
古人亡,古人在,古人不在天应改。
不留三句五句诗,安得千人万人爱。
今人只笑古人痴,古人笑君君不知。
朝来暮去能几许,叶落花开无尽时。 -
2.《题醉翁亭》 宋·丁臣
山僧野老远逢迎,指点清泉笑语同。
近日帝前枢轴老,旧来亭上醉吟翁。
林峦自古名虽胜,事物因人地转雄。
从此州民增壮观,岘山非独有羊公。 -
3.《贺新郎(用张小山韵贺小山纳妇)》 宋·赵必{王象}
沙上盟鸥鹭。
笑吟翁、梦今不到,草堂深处。
金屋重重春睡暖,傍翠偎香步步。
已自摘、蟠桃三度。 -
4.《水龙吟 与北山觉公》 元·李孝光
倚阑蓝玉西边,长松千尺**走。
风吹香雾,云生幽树,泉鸣缺*。
嘻笑山翁,看山不厌,别来浑瘦。
且休嫌俗客,竹床乌几,半分与,真耆旧。 -
5.《上十四吟十首》 宋·刘克庄
邻鸡呼觉强冠簪,病起屠苏且浅斟。
旋读生书无记性,冥搜警句有贪心。
生惭族老封高尚,死慕先贤谥醉今。
自笑此翁迂阔甚,后千百世待知音。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《水龙吟·寿李长孺》 宋·吴泳
清江社雨初晴,秋香吹彻高堂晓。
天然带得,酒星风骨,诗囊才调。
沔水春深,屏山月淡,吟鞭俱到。
算一生绕遍,瑶阶玉树,如君样、人间少。 -
8.《东武吟》 唐·李白
好古笑流俗,素闻贤达风。
方希佐明主,长揖辞成功。
白日在高天,回光烛微躬。
恭承凤凰诏,欻起云萝中。 -
9.《梁父吟》 元·杨维桢
步出齐城门,上陟独乐峰。
梁父昂雉堞,荡阴夷鬣封。
齐国杀三士,杵臼不能雄。
所以梁父吟,感叹长笑翁。 -
10.《水龙吟(和吴宪韵,且坚郁孤同游之约)》 宋·李公昴
驿飞稳驾高秋,迎人满目清新景。
秋还有色,芙容照水,晨妆对镜。
雪卷寒芦,字横过雁,渡浮孤艇。
是骚人行处,腔风调月,香满袖、过梅岭。