-
121.《送开守解印》 宋·冯时行
穷冬自萧疏,小垒玄云开。
使君掷虎符,行矣何遽哉。
父老相与言,未言心已哀。
自云好使君,抚我如婴孩。 -
122.《方诸曲二首》 宋·曹勋
方诸限弱水,高出扶桑东。
霞波环玉垒,云幄护青宫。
珠台锦複道,宝阁亘飞虹。
翠饰迎琱辇,琼车驾彩龙。 -
123.《空谣吟》 宋·曹勋
抗辔蹑飞景,携手仰员罗。
空谣发新声,群响随节和。
琼音动虚籁,神宇凌高歌。
偃盖沧浪宫,整襟翔玉华。 -
124.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
125.《和许守岩桂》 宋·吴芾
桂华灿秋杪,造物气所钟。
清香遍十里,不与凡卉同。
使君雅好客,携酒临芳丛。
被花恼不彻,一笑高堂烘。 -
126.《松岭》 宋·吴芾
君爱山间十八公,俨然风操出樊笼。
四时已占青青色,更有松黄胜万红。 -
127.《次韵何思召求中江县学额》 宋·李石
九州多士各有贡,大小之物随土宜。
养材学校此其本,背本逐末宁不悲。
偏将土木奉释老,尽室奔走愚无知。
君子居乡有宓贱,小人愿学如樊迟。 -
128.《次韵宇文守携酒相访》 宋·李石
天雷裂山崖,骤雨翻盆盎。
田亩怀政最,草木知治状。
使君富经术,暂屈乘一障。
黄堂燕清香,比屋醉春酿。 -
129.《江口阻风寄琅山衷老》 宋·姜特立
人间有净境,咫尺不易通。
今朝解尘缚,始到天人宫。
叠嶂拥崔嵬,夏木郁青葱。
白鸟巢半山,掩映画图中。 -
130.《放鹤送潘恭叔司理》 宋·楼钥
冲霄六翮困蓬蒿,清唳时时发九皋。
鹄立固应能独出,鸡群未免叹徒劳。
相从顾我怜冰玉,欲去知君刷羽毛。
幸脱樊笼随所适,平平飞去不须高。 -
131.《讲稿公妓饮问政堂有诮予不来者借韵呈司户同》 宋·虞俦
生涯冷淡我胡然,客里空囊愧疚一钱。
已负酒杯同笑语。
强排诗句斗清妍。
官间只起樊笼叹,内热真犹膏火煎。
试问聚蚊成一饷,何如高枕梦游仙。 -
132.《叠蒙林子长和章愈索愈奇未敢遽竖降旗犹能背》 宋·虞俦
诗情引上碧天高,侍史毋辞走送劳。
栗里正思陶靖节,愚溪不数柳仪曹。
只惭同队疎头角,莫恋樊笼损羽毛。
取友如君千载士,陆机作赋岂其豪。 -
133.《和姜总管送别》 宋·虞俦
富贵如浮云,于我初何有。
转徙浙东西,仅足糊其口。
去年在吴兴,民物犹未阜。
赈荒事方殷,奚暇诗与酒。 -
134.《送白酆还蜀》 宋·叶适
翻翻文若秋江生,幽幽诗如寒涧鸣。
前岁淹徊下巴峡,今年憔悴出京城。
凭问天边五色羽,何事飞来复飞去,昔人但若樊笼悲,岂知此日笼无处。 -
135.《书怀》 宋·苏泂
出门莽莽无所适,青草门前少行客。
读书妄意学周孔,行年三十头雪白。
朝廷伏闻治清静,贱子何忧官得失。
平生志气渺江海,前日诗名漫梁益。 -
136.《夜坐读韦苏州集序》 宋·苏泂
兹辰孟春夕,芳意二分在。
登临愧成晚,倏忽朝晡改。
楼栏带栖鸟,野色半苍黛。
花围郡园夜,柳暗陂塘外。 -
137.《用昌黎赋鸣雁韵劝蹇从叔出峡与乃兄相依》 宋·阳枋
楚天空阔雁南飞,整整秋来春又归。
肠断孤鸿鸣失依,重云片影俦侣稀。
野老吟情吒兴微,樊笼休羡稻粱肥。
岷峨回首寸心违,华亭清唳昔人非。 -
138.《方红》 宋·方岳
炎蒸官屋如樊笼,安得雪嚼郎官红。
海山仙人隔千里,忽到眼中宗派同。 -
139.《白鹤》 宋·姚勉
白鹤有奇质,从古巢神仙。
饥餐必瑶草,渴饮惟琼泉。
朝飞阆苑霞,莫宿炎洲烟。
一从落尘埃,六翮翦不全。 -
140.《无尘殿》 宋·胡仲弓
劫灰飞不到,人迹不曾来。
浪说珊瑚树,空涵玉镜台。
洞虚风度竹,泉冷石无苔。
汩汩樊笼者,何因避世埃。