-
141.《彭蠡阻风》 宋·黎廷瑞
玄云如垒沙如箭,阳侯击鼓飞廉扇。
穹龟带甲鱼负剑,万怪腾空助龙战。
庐君玉立金芙蓉,笑我块坐如樊笼。
子胡不来此山中,与子跨鹤蓬莱宫。
江流茫茫去不息,嗟我棹往何终极。
灵君如愿倘可乞,但觅金丹生羽翼。 -
142.《寓江州分司衙随笔五首》 宋·董嗣杲
前忧将尽捐,后虑方觉夥。
举动必有碍,侧近类鳖跛。
但知就酸吟,不悔为计左。
秋令向老去,甘困樊笼锁。
愁境畏风波,慵捩秋江柁。
四顾无可寻,白日醉白堕。 -
143.《李忠甫见惠长笺以诗谢之》 宋·王炎
寂寂罗雀门,日见交游疏。
短李不我弃,一年憩琴书。
青衿孺子辈,共喜得范模。
黄鹄有远志,樊笼不可拘。 -
144.《送徐尉移簿巴陵并简邓器先汪兼善》 宋·王炎
两凫不到蓬莱峰,翩翩堕在葭苇丛。
口谈世事懒揖客,劫回老眼瞻飞鸿。
子真何事亦来此,培塿乃千丈松。
挥毫古锦贮白雪,缓颊玉麈生清风。 -
145.《春日湖上》 宋·项安世
一春官府倦樊笼,飞堕浮岚紫翠中。
云外凭栏临过鸟,石间披闸看奔洪。
东风茭荡关心绿,落日桃豀尽意红。
更踏苏堤湖面去,玉霄光里跨晴虹。 -
146.《游鼓山》 宋·陈傅良
鼓山闻天下,一见名不空。
自从周职方,闽在王会中。
登山亦几人,兴寄随所逢。
骑君常愒日,迁客多悲风。 -
147.《倪云林画》 明·张羽
南枝有高士,乃在延陵东。
清时不肯仕,灭迹云林中。
拂石坐萝月,弦琴写松风。
焚香诵《黄庭》,望云送归鸿。 -
148.《画云山歌》 明·张羽
我昔曾游庐岳顶,欲上青天凌倒景。
山中白云如白衣,片片飞落春风影。
云晶晶兮花冥冥,万壑尽送洪涛声。
恍然坐我沧海上,金银楼观空中明。 -
149.《题鲁京尹所藏双鹰图》 明·李东阳
霜风摵摵空林响,朔气随空入萧爽。
两鹰意气殊绝群,俯视平川如一掌。
玄云著树凝不飞,野日照地寒无辉。
褵身欲下不肯下,似觉深山狐兔稀。 -
150.《寄题经父萱堂》 宋·孔武仲
萱堂有秋花,对客如劝侑。
人生本多事,更以百忧副。
愔愔横天壤,扰扰迷刻漏。
倾地救海涸,揭柱支山仆。 -
151.《送毅父弟使江东》 宋·孔武仲
人生何能为,寄迹梦寐中。
之子又远去,扁舟逐江风。
而我独栖栖,弱羽挂樊笼。
袖手欲大呼,窘如猿槛穷。 -
152.《上湖》 宋·陈棣
舟车出闤闠,暂觉脱樊笼。
松荫凄迷日,荷香澹沱风。
凌晨争迅急,向晚却和融。
貌取君诗句,方知物象同。 -
153.《和许月湖游鼓山》 宋·陈宓
伐坐尘坌中,秋汗正浃背。
闻君游鼓山,骑马破烟霭。
不向晓中看,安得识眉黛。
飘然出樊笼,始觉此身大。 -
154.《和方宗教鼓山韵》 宋·陈宓
胸次崔嵬绝点埃,山光玉色两佳哉。
官闲却得身栖宿,岩迥惟闻鹤去来。
定处华鲸催石磬,眼前茗碗伴炉灰。
高情一出樊笼外,逸驾飘飘未拟回。 -
155.《题范道士来鹤亭》 宋·戴表元
仙客已骑黄鹤去,道人自爱白鸥间。
白鸥万里犹可狎,黄鹤已去何由还。
借君刚风七龙辔,返此灵物三神山。
天空海阔望不极,回首正落樊笼间。 -
156.《刘谊夫见寄云溪之什用前韵》 宋·郭印
身堕樊笼里,心游浦溆边。
晚风传牧笛,落日漾渔船。
山接无穷树,江连不尽天。
凭谁图此景,彷佛似斜川。 -
157.《不显名大檀越请偈》 宋·释慧远
报应差殊事不同,劳生何用出樊笼。
欲知自性天真佛,尽在朝昏一念中。 -
158.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
159.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
160.《净居照长老写师像求赞》 宋·释正觉
真乘无门兮佛佛道同,面壁有句兮祖祖心空。
静居方外,智入环中。
借功明寂默,借伴入樊笼。
十方周匝,三世混融。
刹刹尘尘齐说法,见闻互换自相通。