-
1.《索笋长句寄傅隐君》 元·王冕
春风吹起石底云,丰隆唤出苍龙孙。
古苔初破土膏滑,露华净洗龟筒痕。
先生爱笋如爱玉,冷笑人间饫膏肉。
我生无家怀此君,十年未解求一束。 -
2.《斑竹筒簟》 唐·杜牧
血染斑斑成锦纹,昔年遗恨至今存。
分明知是湘妃泣,何忍将身卧泪痕。 -
3.《碧筒》 宋·张子龙
翠作浮洼玉作觞,连蜷浮动玉生香。
手中风露分炎国,窃里乾坤入醉乡。
满座争夸赛鹦鹉,可人曾忆盖鸳鸯。
江长月白空痕在,一夜花神怨索郎。 -
4.《春水》 唐·杜甫
三月桃花浪,江流复旧痕。
朝来没沙尾,碧色动柴门。
接缕垂芳饵,连筒灌小园。
已添无数鸟,争浴故相喧。 -
5.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
6.《醉落魄(浙江送人,时子振之官越幕)》 宋·史达祖
江痕妥贴。
日光熨动黄金叶。
阑干直下愁相接。
一朵红莲,飞上越人楫。
鲤鱼波上丁宁切。
诗筒如线不曾别。
明年好个春风客。
五鹗交飞,身在玉皇阙。 -
7.《南浦(前题)》 宋·王沂孙
柳外碧连天,漾翠纹渐平,低蘸云影。
应是雪初消,巴山路、蛾眉乍窥清镜。
绿痕无际,几番漂荡江南恨。
弄波素袜知甚处,空把落红流尽。 -
8.《江滨晓步》 宋·戴复古
津头晓步落潮痕,行尽蒲根到柳根。
雁影参差半江月,鸡声咿喔数家村。
求鱼看下连筒钓,乞火听敲隣舍门。
斜得锦城无此景,欲将图画寄王孙。 -
9.《泝溪》 宋·陆游
射的峰前禹庙东,短篷三扇卧衰翁。
闲携清圣浊贤酒,重试朝南暮北风。
水落痕留红蓼节,雨来声满绿蒲丛。
冲烟莫作匆匆去,拟看溪丁下钓筒。 -
10.《交韵汉老弟假山》 宋·虞俦
庭空吏散无公事,一枕清风供午睡。
列仙之陬渺何许,化蝶翩翩可坐致。
梦中意行不识路,神前那有车乘坠。
立壁延缘萝蔓绿,滑径行视莓苔翠。 -
11.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
12.《寄宁海诗社诸友》 宋·顾逢
旧有诗筒在,读来醒睡魂。
绿林多事后,白社几家存。
明月人千里,无山云一痕。
书成无便寄,心事若为论。