-
1.《篆冢歌(有序)》 元·钱惟善
包羲卦画龟龙出,颉俑造书鬼夜泣。
俯观鸟兽迒蹄迹,依类象形文字立。
以迄五代咸东封,改易殊体靡有同。
周官保氏教国子,六书大义开群蒙。 -
2.《山居晚眺赠王道士》 唐·王勃
金坛疏俗宇,玉洞侣仙群。
花枝栖晚露,峰叶度晴云。
斜照移山影,回沙拥籀文。
琴尊方待兴,竹树已迎曛。 -
3.《考试当涂次池阳崎岖山行石多可爱因用袁席之》 宋·王居安
平生爱奇石,如见古君子。
一卷窗牖间,时复为隐几。
兹行池阳路,终日乱山里。
道傍石丛生,牛羊乱虎兕。 -
4.《洪山》 宋·韩伯修
壁立东南第一峰,问知名道葛仙翁。
丹砂灶逼云头近,玉井泉流海眼通。
六字籀文天篆刻,数间洞屋石帡幪。
我来整屐层巅上,无数群山下风。 -
5.《携歌者访方氏不遇》 明·陈言
白日移歌袖,空斋不见君。
岩声中谷应,人语隔溪闻。
断壁分垂影,回沙拥籀文。
无人知所去,红叶下纷纷。 -
6.《题刘将军鹅》 宋·黄庭坚
箭羽不沾春水,籀文时印平沙。
想见山阴书罢,举群驱向王家。 -
7.《二十二弟获金印》 宋·晁说之
季也获金印,籀文秦不如。
情知非鬼篆,恨不识天书。
池静龟游罢,庭闲鹊斗余。
春风还旧物,疏俊独怜渠。 -
8.《题叶山甫见惠古琴走笔以谢》 宋·胡仲弓
南风之歌久绝响,生民不作声希想。
声音之道与政通,审音知政惟丝桐。
堪嗟世道多翻覆,几度桑田变陵谷。
摩挲古物忆当年,人在春风和气天。 -
9.《南归书事》 宋·杨时
浪漫人间压客尘,衡门长忆锁榆枌。
忘言拟尽轮人妙,陈迹慵寻史籀文。
万里功名心独冷,一廛耕凿力能勤。
旧游欲问南归趣,寂寞吾今过子云。 -
10.《苕溪陆文宝挟笔过云间持卷求余言而一时缙绅》 明·贝琼
石鼓镌功元自缺,秦碑颂德久应讹。
一时篆籀今谁解,白发江南玉雪坡。 -
11.《吴长文新得颜公坏碑》 宋·王安石
鲁公之书既绝伦,岁久更为所珍。
荒坛坏冢朽崖屋,剥落风雨埋煨尘。
断碑数尺谁所得,点画入纸完如新。
延陵公子好事者,拓取持寄情相亲。 -
12.《赠刊图书萧文彬》 宋·文天祥
苍籀书法祖,斯冰篆家豪。
昔人锋在笔,今子锋在刀。
收功棠豀金,不礼山中毛。
囊锥脱颖出,镌崖齐天高。 -
13.《唐史惟则篆千文帖赞》 宋·岳珂
籀学在唐,阳冰一夔。
彼秩八音,各有工师。
斯帖之奇,体微而具。
何以譬之,磬襄鼗武。 -
14.《徐铉小篆千文帖赞》 宋·岳珂
於惟骑省,神艺造古。
狝兔璇窟,吸蜍银浦。
千文爰袭,百体具举。
庆云澄霭,清风垂露。 -
15.《石鼓歌》 唐·韦应物
周宣大猎兮岐之阳,刻石表功兮炜煌煌。
石如鼓形数止十,风雨缺讹苔藓涩。
今人濡纸脱其文,既击既扫白黑分。 -
16.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
17.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
18.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
19.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
20.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。