-
261.《雪霁》 宋·陆游
米尽囊空莫问渠,天公自解养迂疏。
雪泥壅路断来客,朝日满窗宜读书。
渐暖横林闻语鸟,乍晴幽圃富嘉蔬。
东家小蹇那须借,早晚吾儿送鹿车。 -
262.《首春连阴》 宋·陆游
入春十日九日阴,积雪未解雨复霪;西家船漏湖水涨,东家驴病街泥深。
去秋宿麦不入土,今年米贵如黄金。
老妪哭子那可听,僵死不覆黔娄衾!州家遣骑馈春酒,欲饮复止吾何心?出门空叹岁华速,已见微绿生高林。 -
263.《冬初法云》 宋·陆游
晓日曈曨露未乾,东中十月始微寒。
牛闲处处农功毕,米贱家家酒盏宽。
烟浦白鸥迎鼓枻,渔村红树入凭阑。
归舟莫恨无人语,手把陶诗侧卧看。 -
264.《学射道中感事》 宋·陆游
学射山前宿雨收,篮舆咿轧自生愁。
得闲何惜倾家酿,渐老真须秉烛游。
道废尚书犹乞米,时来校尉亦封侯。
自怜白首能豪在,车辙何因遍九州? -
265.《林居秋日》 宋·陆游
桔槔引水遶荒畦,病卧蜗庐不厌低。
小聚数家秋霭里,平波千顷夕阳西。
亭皋草木犹葱蒨,天上风云已惨凄。
逋负如山炊米尽,终年枉是把鉏犁。 -
266.《城南上原陈翁以卖花为业得钱悉供酒资又不能》 宋·陆游
君不见会稽城南卖花翁,以花为粮如蜜蜂。
朝卖一株紫,暮卖一枝红。
屋破见青天,盎中米常空。
卖花得钱送酒家,取酒尽时还卖花。 -
267.《食晚》 宋·陆游
日高得米唤儿舂,苦雨园蔬久阙供。
省事家风君看取,半饥半饱过残冬。 -
268.《夜闻姑恶》 宋·陆游
湖桥东西斜月明,高城漏鼓传三更。
钓船夜过掠沙际,蒲苇萧萧姑恶声。
湖桥南北烟雨昏,两岸人家早闭门。
不知姑恶何所恨,时时一声能断魂。
天地大矣汝至微,沧波本自无危机;秋菰有米亦可饱,哀哀如此将安归? -
269.《蜑户》 宋·杨万里
天公分付水生涯,从小教他蹈浪花。
煮蟹当粮那识米,缉蕉为布不须纱。
夜来春涨吞沙觜,急遣儿童斸荻芽。
自笑平生老行路,银山堆里正浮家。 -
270.《七字长句敬饯提刑寺丞胡元之持节桂林》 宋·杨万里
江西太守说谁子,只说吉州有新事。
棘闱照日动碧鳞,粉堞入云横烂银。
三年八邑邑邑熟,一任千日日日春。
君不见吉州太守清何似,白鹭江心秋见底。 -
271.《竹鱼》 宋·杨万里
银鱼色如银,竹鱼色如竹。
渭川千亩秀可掬,都将染成一身绿。
鱼生竹溪中,家在竹根菱荇丛。
昼餐竹叶与竹米,夜饮竹露吹竹风。 -
272.《乌祈酒二首》 宋·杨万里
毛永乌祈山两崖,家家酒肆向江开。
也知第一蒲萄色,只问米从何处来。 -
273.《宿龙回》 宋·杨万里
大熟虚成喜,微生亦可嗟。
禾头已生耳,雨脚尚如麻。
顷者宫收米,精於玊绝瑕。
四山云又合,柰尔老农家。 -
274.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
275.《王都慰惠诗求和逾年不报王屡来索而王许酒未》 宋·张耒
酸寒杜陵老,痛饮遗身世。
云安小县曲米春,遥知美味无多子。
犹令此老气如虎,傲兀几以醉为异。
争知侯家美酒如江湖,金铛犀杓与之俱。 -
276.《定交诗二首效鲍明远体呈晁无咎》 宋·黄庭坚
建酉金为政,摇落草木衰。
除瓜陇亩净,邵平无米炊。
满家色藜藿,诗书不賙饥。
平生晁公子,正用此时来。 -
277.《答明略并寄无咎》 宋·黄庭坚
可以忘忧惟有酒,清圣浊贤皆可口。
前日过君饮不多,明日解酲无五斗。
古木清阴丹井栏,夜来凉月屋头还。
论文拨置形骸外,得意相忘樽俎间。 -
278.《赋陈季张北轩杏花》 宋·黄庭坚
青春不拣势薄厚,春到人家尽花柳。
杏园主人殊未来,岂谓一枝先入手。
天晴日暖笼紫烟,镜里红妆犹带酒。
江梅已尽桃李迟,此时此花即吾友。 -
279.《戏赠张叔甫》 宋·黄庭坚
团扇复团扇,因风托方便。
衔泥巢君屋,双燕令人羡。
张公子,时相见。
张公一生江海客,文章献纳麒麟殿。 -
280.《上大蒙笼》 宋·黄庭坚
黄雾冥冥小石门,苔衣草路无人迹。
苦竹参天大石门,虎迒兔蹊聊倚息。
阴风搜林山鬼啸,千丈寒藤绕崩石。
清风源里有人家,牛羊在山亦桑麻。