-
301.《次韵和法琦》 宋·晁说之
野寺木鱼午不响,老僧乞米樵松根。
志幽思苦作诗戏,处身不忌如洼樽。
大轴视我正其欲,尚恨近体意虚辱。
报以五字陶谢家,要看素丝难纯束。 -
302.《依韵和张姑夫主簿》 宋·晁说之
即今时节总堪悲,寒食仍多雨意垂。
几处垅头飘断纸,谁家碑额仆盘螭。
江湖鱼糁聊为客,儿女米团难疗饥。
即见胡尘都扫尽,张公诗思更温其。 -
303.《次韵王立之雪中以酒见饷》 宋·晁说之
同云惨惨驱朝暄,龙沙一雪人相怜。
寒猿哀啸失山木,饥鹤仰唳空无天。
当年补天真戏尔,不知修月何时已。
坐烦耆旧说辛卯,至遣儿童忧甲子。 -
304.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
305.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
306.《和季弟韵二十首》 宋·刘克庄
村有数家无百廛,小轩送目到鸿边。
青牛曾动半空紫,白凤端为一卷玄。
上世架签犹万轴,太平斗米只三钱。
课童更渫墙西井,拟学苏仙赋乳泉。 -
307.《五和》 宋·刘克庄
少时弓旌频招呼,北走淮水东陪都。
行衡周览楚峰秀,游桂颇笑秦城愚。
簪山带水虽绝境,羊肠鱼腹真畏涂。
南辕亦涉尉佗境,乌睹所谓阳燧珠。 -
308.《题李斗南诗卷》 宋·刘克庄
君家两诗人,诗名满天地。
大者扶宿梧,入论金銮事。
小者乘天风,去草玉楼记。
却后五百年,之子岂苗裔。
奈何不神仙,亦复未富贵。
抱瑟诸公门,索米长安市。 -
309.《答友生》 宋·刘克庄
读易参禅事事奇,高情已恨挂冠迟。
清于楚客滋兰日,贫似唐人乞米时。
家为买琴添旧债,厨因养鹤减晨炊。
君看江表英雄传,何似孤山一卷诗。 -
310.《题王推官应麟诗卷》 宋·刘克庄
忆与南宫共说诗,伤心岁晚故人稀。
昔如幽谷莺相友,今作辽天鹤独飞。
绝喜王家生福畴,固应米老有元晖。
不须更傍人篱落,名父亲传夜半衣。 -
311.《挽郑永福》 宋·刘克庄
竹间梧畔故应佳,非但才高诗亦葩。
世胄蚤通枢相谱,里人知是大魁家。
谁言陶令才为米,不遣潘郎再种花。
□□云深华表远,北风无赖送哀笳。 -
312.《赠王月轩用意一韵》 宋·刘克庄
江湖少菰米,京洛足风尘。
生命主穷鬼,赠诗多贵人。
芒鞋双堠远,斗籴一家贫。
吾力轻于羽,安能举百钧。 -
313.《怀安道中》 宋·刘克庄
闽溪瘴岭客程赊,晓泊怀安喜近家。
大屋书旗夸酒米,小舟鸣艣竞鱼虾。
溪移驿已临高岸,潮退帆多聚浅沙。
快著征衫鞭瘦马,要看二十里梅花。 -
314.《击壤图》 宋·刘克庄
昔闻华胥与净土,道释寓言非目睹。
此图物色皆华人,太平气象在里许。
竞披野服装束俭,旋泻薄醪盆盎古。
小姑丘嫂丑骇人,襁儿于背行伛偻。 -
315.《喜得洞霄》 宋·曾几
乞身知才疏,从容荷主恩。
叫阍如杜宇,不谓天亦听。
除书入手来,一洗百念静。
复疑是梦中,惊喜久乃定。 -
316.《次折仲古避寇浔州韵》 宋·曾几
我持十口家,不办一叶船。
贼声日夜急,欲济江无边。
身虽堕眢井,仰视犹有天。
天理傥未爽,偷儿浪垂涎。 -
317.《送秘典座胜侍者乞麦》 宋·陈与义
一春不雨但多风,家家买龟问丰凶。
天宁疏头与天通,泚笔未了云埋空。
一雨三日勤老龙,陇头满眼十分丰。
法中福将两英雄,自诡去立丘山功。
堂头老师言语工,一诗自直三千钟。
不忧乞米送卢仝,末章谨已藏胸中。 -
318.《送别邢怀正直阁赴江西提举二首》 宋·周必大
大江西畔米流脂,敛散新陈倚绣衣。
旗展春山千岭暗,霜飞暑路万艘归。
朝家法备农商信,台府官闲案牍稀。
庐阜虎溪天下景,未妨行部款禅扉。 -
319.《次韵临安赵丞读绍运图》 宋·洪咨夔
燧农以前疑传疑,理耶乱耶难尽知。
唐虞三代号极治,说着已是令人悲。
古来神器付有德,人心天命何容私。
使朱与均不豚犬,亦家天下如启时。 -
320.《禽语》 宋·洪咨夔
脱却布裤博米归,岗泥滑滑行苦迟。
打麦作饷知何时,阿婆饼焦涎满颐。
更愿春蚕一百箔,卖新得价丝贵乐。
葫芦沽酒和家酌,免教灶妇嘲姑恶。