-
241.《丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气》 宋·李廌
阴磴顽雪积,老崖白云深。
扪萝陟鸟道,扬尘落乔林。
下方有粟场,俯见归飞禽。 -
242.《纪关陇》 宋·郑刚中
十载三光分,号令南北阻。
四达礼义乡,限碍成蛮楚。
帝王岂无真,社稷固有主。
欃枪不待射,避路过河浒。 -
243.《自笑》 宋·郑刚中
他人将钱买田园,尚患生才不神远。
我今贷钱买僻书,方且贪多怀不足。
较量缓急堪倒置,安得瓶中有储粟。
自笑自笑笑我愚,笑罢顽然取书读。 -
244.《黎伯英解元赠予一大缶封泥如法初谓酒也至乃》 宋·郑刚中
有客渡西山,泉源出山足。
初勺爱其甘,既享不能独。
汲取得陶罂,置满彭亨腹。
携持若抱瓮,前致且勤祝。 -
245.《正月十一夜灯开双花》 宋·郑刚中
铅杯压生檠,清膏沃虚草。
炯炯孤焰瘦,吐此双花好。
谁为夜气温,暗助春风巧。
碎剪朝霞红,缘以金粟小。 -
246.《至金溪与康功》 宋·郑刚中
客子远羁棲,天寒夜幽独。
拥被荐孤枕,感叹不自足。
念怀公平时,书卷共灯烛。
事业志远大,可但慕爵禄。 -
247.《广南食槟榔先嚼蚬灰蒌藤津遇灰藤则浊吐出一》 宋·郑刚中
海风票勿树如幢,风吹树颠结槟榔。
贾胡相衔浮巨舶,动以百斛输官场。
官场出这不留积,布散仅足资南方。
闻其入药破痃癖,铢两自可攻腹肠。 -
248.《邻家翁挽辞二首》 宋·邓肃
凛然风韵老尤癯,方寸经营包九区。
窖粟巧为任氏策,缚船冷笑退之迂。
深藏未肯骄僮仆,俭德端能率里闾。
故使考终逾七十,不因财害似齐奴。 -
249.《和丹客林公》 宋·曹勋
自念老境今枯杨,徒顺和辈求药方。
颇闻大药性炎燥,如燎于原其中藏。
是非海里石鼎煎,大药何适求云仙。
但传钟吕有妙旨,著在诗曲成华编。 -
250.《和郑康道喜雪》 宋·曹勋
东方已明云海立,怪来雀噪争枝集。
凛气著人不苦寒,老境增衣欲重袭。
忽惊朔吹翔腊白,陇亩为祥时适及。
稍闻清响食蚕声,渐看落檐倾粟粒。 -
251.《和陶咏贫士七首》 宋·吴芾
士贫亦常事,但视其所依。
苟能依于道,暮景亦有辉。
渊明生乱世,初不求奋飞。
为贫聊一出,违己即方归。
归来坐衡宇,无粟可疗饥。
作诗咏贫士,泰然曾不悲。 -
252.《得家书报敝居紫丁香盛开怅然有感》 宋·吴芾
我家丁香大盈丈,天公靳惜非丹材。
去年花开香满屋,我方局促缠悲哀。
准拟今年必无事,尽可花下相追陪。
何期顿与花隔绝,斗粟牵从江上来。 -
253.《哭元帅宗公泽》 宋·吴芾
呜呼哀哉元帅公,百世一人不易逢。
堂堂天下想风采,心如铁石气如虹。
正色立朝不顾死,半生常在谪籍中。
真金百链愈不变,流水万折归必东。 -
254.《和王夷仲咏施粥》 宋·吴芾
伊昔岂无旱,赫日流金石。
伊昔岂无水,巨浸连天白。
未若去岁风,飘忽几终夕。
时方属新秋,稻子半黄赤。 -
255.《陈漕生辰代杨文作》 宋·仲并
六管阳初复,前宵月尚圆。
长庚俄梦李,崧岳故兴宣。
国使新恩数,忠臣夙眷偏。
节龙开远目,衣绣耸华年。 -
256.《钱检法及代期以诗告别因次其韵》 宋·仲并
昔年两岸柳,逢春正依依。
扁舟转河曲,风光随处宜。
弹指岁云何,秋风橘柚垂。
折腰得斗粟,未救臣朔饥。 -
257.《许总卿见和再用韵》 宋·王之望
四纪才名庵世务,七年符节坤维住。
褒功屡有玺书来,趋诏尚迟轺传赴。
男儿功多投老遂,烈士心岂随年暮。
松杉顶秃始干云,骏驵齿长方识路。 -
258.《石钧父之官火井乞诗赠行》 宋·李流谦
君家嶙峋两冰柱,黄尘涨天不敢污。
阿云醉卧呼不譍,断碑零落荒阡雨。
君今去作火井县,山中婴儿待慈母。
前日一旱不堪说,危喘仅存无半缕。 -
259.《送王总卿》 宋·李流谦
北风号霜脱群木,送客东门车万轴。
城中人家作儿啼,若为四角生华毂。
公今未上九天上,身虽去此犹在蜀。
边头张颐万虎兕,一食不饱吼振谷。 -
260.《适斋先生续乐天达哉行因继其后诗虽不工聊抒》 宋·姜特立
乐天吾所敬,挂冠方一年。
家事能几何,处置有后先。
始卖南坊园,次卖东郭田。
末乃货其庐,缗钱可三千。