-
321.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
322.《再次士特韵》 宋·李处权
爱君直似朱丝绳,遇物可折不可曲。
三仕无喜已无愠,肯学时人走巫下。
平生不作吠尧事,乘矢犹闻去其镞。
至今莫可奸以私,尊视正冠何太肃。 -
323.《戏谢漕食豆粥》 宋·李复
石泉清甘出山麓,瓦釜贮泉烹豆粥。
太行苦雾朝塞门,相与持杯煖寒腹。
集仙学士著绣衣,瑞节前驱光照玉。
入境风生三十州,高廪临边溢红粟。 -
324.《江阴有桃源图方圆尺许宫室人物如针粟可数相》 宋·陆文圭
不自柴桑记裹来,似傅晨记入天台。
世间多少荒唐事,何独神仙有是哉。 -
325.《江阴有桃源图方圆尺许宫室人物如针粟可数相》 宋·陆文圭
人说桃源是隐民,神仙纪景即非真。
如何谷口渔舟路,不许人间再问津。 -
326.《送陆同知北上二首》 宋·陆文圭
淳风日已簿,恩义不相薄。
恩义得于民,民顾吏有辞。
政化本不立,刀笔事愈卑。
李侯今之人,而行古所为。 -
327.《送任守赴邕管》 宋·彭龟年
吾闻广南东十州,诸蛮错处如蚍蜉。
东州之蛮富珠贝,西州有马供群驺。
一从陇右失刍牧,万里山蹊来作足。
部分驿使视行厩,路远疲农输食粟。 -
328.《送李提干兼简李知几太博》 宋·释宝昙
伯仲天下士,惯识山中饥。
几年食君粟,一饭书百匙。
谓此真饱否,此饱谁安之。
伯氏昔在京,饭瘦崖书肥。 -
329.《送汪仲嘉尚书帅隆兴兼简王公明枢密》 宋·释宝昙
又冬一月方岁除,适当公归开府初。
汝离前驱土牛后,我天子律公吹嘘。
臂端橐籥元自如,与民岁年无负租。
民痴望公不愿馀,愿公夕马先朝车。 -
330.《上张及庵乞米》 宋·释法薰
南山近日饭篱空,衲子难教口欱风。
引臂上方香积界,须劳金粟展神通。 -
331.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
一点心灯,寒心灿烂。
今古长明,几人著眼。
诸方老冻脓,烧畲种粟,三呼三应,妙司水因,眉间挂剑。
虽然列焰分辉,当暗中有明,当明中有暗。
而今拈出亦请看,出格元宵,何妨赏翫。 -
332.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
广汉马驹子,十方罗汉僧。
不吃金鸡粟,专衔血战冤。
古龙渊吸乾到底,清凉权靠倒无根。
五处移场弄巘险,化机曾不涉春缘。
休征藏密,地陷天崩。
棠棣花残雁沉影,椎胸未免哭苍天。 -
333.《雪峰真党内禅师赞》 宋·释心月
出岭超方,九上三到。
一槌便成,未是性燥。
诵过水偈,闻色空义。
搅炒肝肠,睡不成睡。 -
334.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
335.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
336.《续十虫吟4》 宋·舒岳祥
虫有齧菊羊,齧脑脑则死。
不谓食且尽,细察理不尔。
微躯细於蝇,玄甲而利嘴。
顶上一粟红,鲜明大如虮。 -
337.《赠医博士范心斋》 宋·舒岳祥
疾病之所生,风寒燥湿毒。
浸淫侵臓腑,脉络起丝粟。
有药所不攻,鍼砭功始录。
有如龙潜见,岩穴通隐伏。 -
338.《牛山道中》 宋·苏颂
农人耕凿遍奚疆,部落连山复枕冈。
种粟一收饶地力,开门东向杂夷方。
田畴高下如棋布,牛马纵横似谷量。
赋役百端閒日少,可怜生事甚茫茫。 -
339.《皇帝初郊大礼庆成诗》 宋·苏颂
六帝贻谋圣继明,两宫崇祀上躬行。
熙坛初展严禋报,观盥三终孝享成。
仰法祖宗尊本始,致隆高厚罄纯精。
告虔并荐圆方玉,在涤交充茧栗牲。 -
340.《刘行简以自题所车墨竹诗见示依韵酬之》 宋·王洋
买花无谋谋买竹,少陵未必甘同谷。
索酒瓶空方索茶,陶水终惭锦茵宿。
我生绝意鹤背钱,犯分犹贪竹间肉。
农华稳付桃李春,寂寞颇疑松柏独。