-
1.《李都尉古剑》 唐·白居易
古剑寒黯黯,铸来几千秋。
白光纳日月,紫气排斗牛。
有客借一观,爱之不敢求。
湛然玉匣中,秋水澄不流。 -
2.《龟石》 宋·孔武仲
平川汹汹经南国,匹练横托半天碧。
洪澜巨浪之中央,忽见颓嵬太古石。
此石由来几许时,混元一气初开辟。
神功割破混沌胎,划落半空随霹雳。 -
3.《古剑》 宋·释智圆
精刚经百链,可折不可柔。
三尺青蛇活,一匣止水秋。
解截蛟龙躯,能断佞臣头。
下去苍生害,上除天子雠。 -
4.《叙赵守备学释菜会馂》 宋·陈淳
嘉定四年日在房,赵侯来守南清漳。
下车百事所未遑,先务化原修泮宫。
发帑市材鸠众工,改偏易陋规模洪。
大门复旧正当阳,直挹名第真仙峰。 -
5.《程丞相生日》 宋·郑獬
大昴光芒正,荆河气象浑。
始知真相出,遂见本朝尊。
汉地汝阳国,程侯司马孙。
精刚得金气,深厚体乾元。 -
6.《山间录拙作求教葺芷俚语将命笑掷幸甚》 宋·郑清之
老我愧不学,无以祛六蔽。
短绠赴修汲,深浅忘厉揭。
每逢扑凸篇,如对葛答谜。
敌垒或致师,何以御柴曳。 -
7.《友人元敏示以三题乃赓而和之》 宋·释智圆
刮字刀质本精刚化,锋芒岂易群。
未曾伤正典,长为铲讹文。
类与铅刀异,名将彩笔分。
删书及定礼,曾忝立奇勋。 -
8.《送陈尉后之园赏归二首》 宋·陈淳
世论年来太不和,真真伪伪总偏颇。
阳尊孔孟阴排斥,深怯周程浪诋诃。
谁是横流坚立砥,类於入室反操戈。
始终无负传心处,一片精刚要不磨。 -
9.《咏金刚》 唐·蒋贻恭
扬眉斗目恶精神,捏合将来恰似真。
刚被时流借拳势,不知身自是泥人。 -
10.《咏金刚》 唐·蒋贻恭
扬眉斗目恶精神,捏合将来恰似真。
刚被时流借拳势,不知身自是泥人。