-
181.《逍遥咏》 宋·宋太宗
道法穷来理甚玄,知之修炼口亲传。
栖真有象藏鸟兔,自在遨游本地仙。
赤水华池须是秘,黄牙宝鼎要精研。
灵胎变化无相克,龙虎升腾论汞铅。 -
182.《逍遥咏》 宋·宋太宗
铅汞精修炼,阴阳协物情。
花开黄道正,药就紫烟轻。
海峤浮云合,神光照室明。
彩霞高丽日,细意话长生。 -
183.《逍遥咏》 宋·宋太宗
金鼎精须炼,华池水火红。
坎离能匹配,男女自相逢。
曩劫知因果,生前道不穷。
若修方寸是,发意便周通。 -
184.《逍遥咏》 宋·宋太宗
矿炼真金色,菩提道果成。
仙人持忍辱,胥国福众生。
教法堪依信,勤修猛要精。
若能功行满,故是达三清。 -
185.《逍遥咏》 宋·宋太宗
鹤骨岩岩混世间,不侵寒暑似童颜。
精神爽丽言干典,举步如飞思虑闲。
起从问他修炼法,乱将词理勿交关。
生来静却凡愚见,又说三仙有大还。 -
186.《佛牙赞》 宋·宋太宗
功成积劫印文端,不是南山得恐难。
眼睹数重金色润,手击一片玉光寒。
炼时百火精神透,藏处千年莹采完。
定果熏修真秘密,正心莫作等闲看。 -
187.《谢赵周锡制干和篇》 宋·袁说友
甫掷抛砖句,俄惊翻水成。
源泉夸敏思,击钵噤无声。
白玉雕镌巧,黄金煅炼精。
我惭非腹稿,不复敢披呈。