-
161.《红窗*》 元·侯善渊
玄门寻,休胡觅。
指汝等、修行端的。
常清净、意不浮游,保元精无失。
炼阳魂,消阴质。 -
162.《题山长庵》 宋·张镃
相国归来未肯閒,自将日月炼成丹。
思量漫把黄金铸,一段精神画亦难。 -
163.《题洪崖仙坛》 宋·艾性夫
树精不死卧松关,呵护仙翁旧禁坛。
天阔难寻骑去鹤,井香疑有炼成丹。
山如辟谷秋逾瘦,屋尚凌虚夏亦寒。
行遍苍崖无石髓,空和凉月倚阑干。 -
164.《和泉州施通判》 宋·陈宓
物性由来易变迁,精金百炼始知坚。
相逢即可无佳语,有负殷勤见赠篇。 -
165.《西斋秋感二十首》 宋·方回
血气少未定,所见恨浅局。
百炼至老成,精力已不足。
所□著法言,纪事篡实录。
向来窃有志,迟回未欲速。 -
166.《过李景安论诗为作长句》 宋·方回
三百年来工五七,追雅媲骚谁第一。
独闻彭城陈正字,向来得法金华伯。
终古不朽语言在,以诗教人人不识。
善学少陵而不为,殆如孟子不言易。 -
167.《再用前韵》 宋·郭印
禅宗诗律造精微,眼底纷纷识者稀。
举世何人谈大道,怜君与我叩玄机。
休夸修炼飞金阙,勿笑沉沦陷铁围。
善恶两途俱是错,堂堂日用要知归。 -
168.《和曾端伯安抚劝道歌》 宋·郭印
保形保生保命,戒色戒酒戒茶。
夜气若要长在,晚食尤宜减些。
养心莫如寡欲,存诚唯是闲邪。
辨得天清地浊,吞取日精月华。 -
169.《和曾端伯安抚养生歌》 宋·郭印
大道靡涉多歧,迷涂争求捷径。
采御未免摇精,道引止能祛病。
服食一藏偏强,烧炼千金或罄。
纷纷小法小功,往往匪清匪净。 -
170.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
大地全荒总不忧,夺饥人食缚耕牛。
衲僧举止合如是,百炼精金肯博鍮。 -
171.《颂古五十五首》 宋·释绍昙
飞骑将军入虏庭,兵机炼得十分精。
谁知败绩缘欺敌,致使凌烟易姓名。 -
172.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
木中有火,鑽之始明。
矿中有金,炼之始精。
诸人分上各各有无价之宝,如何甘自溺於阴入之坑。 -
173.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
闻名不如见面,都卢是个一件。
风埃闹处常閒,行市贵时却贱。
圆珠不拨转,精金久磨炼。
触犯机锋兮青天流电。 -
174.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
一别二十年,蓦地又相见。
如百炼精金,如终色不变。
请我转法轮,增长菩提愿。
直下绝狐疑,便悟本来面。 -
175.《了明上人》 宋·释祖钦
了明明了,孤光皎皎。
夜永月寒,云开天晓。
二浙江山拄杖头,脱胎略根尘静悄悄。
大明当空,无幽不照。
如是行脚,行脚事了。
百炼精金,由指而绕。 -
176.《缘识》 宋·宋太宗
我曾闻昆吾有铁,九炼方成冰似雪。
玉彩精晶耀日月,风霜凛凛甚威烈。
新磨刃上七星文,谁敢锋前布阵云。
黯黯凌空魑魅怕,销尽邪魔并诡诈。 -
177.《逍遥咏》 宋·宋太宗
逍遥心自乐,清净保长生。
至道归玄理,真空造化成。
辉华扬日彩,偃仰顺风声。
里外有何物,刚柔炼始精。 -
178.《逍遥咏》 宋·宋太宗
见他颜貌未知年,便说人让寿一千。
修炼要门皆的实,行持法度甚精专。
於身有益何般是,指口为明道理全。
无言无语上青天。 -
179.《逍遥咏》 宋·宋太宗
五金并八石,一一注仙经。
雅有深仁行,无非不暂停。
日华精汞法,月魄炼砂灵。
入圣超凡骨,变化本真形。 -
180.《逍遥咏》 宋·宋太宗
岂将容易话长生,辛苦徒劳业未精。
安肯便教贪上得,先须礼让后纯诚。
绛霄音旨人难解,白雪消停竖有横。
象外仙山诸境趣,若非修炼蹑三清。