-
61.《梦种菜》 宋·杨万里
背秋新理小园荒,过雨畦丁破块忙。
菜子已抽蝴蝶翅,菊花犹著郁金裳。
从教芦菔专车大,早觉蔓菁扑鼻香。
宿酒未销羹糁熟,析酲不用柘为浆。 -
62.《晨炊泉水塘,村店无肉,只卖笋蕨,嘲亭父》 宋·杨万里
屠门深闭底须愁,土锉无烟也莫羞。
笋便落林犹胜肉,蕨才出土更烧油。
万钱下箸今安在,一饭流匙饱即休。
吾道藜羹元不糁,至今讳杀古陈州。 -
63.《题张以道上舍寒绿轩》 宋·杨万里
菊芽伏士糁青粟,杞笋傍根埋紫玉。
雷声一夜雨一朝,森然迸出如蕨苗。
先生饥肠诗作梗,小摘珍芳汲冰井。
风炉蟹眼候松声,罛篱亲捞微带生。 -
64.《侨庑》 宋·宋祁
瞿昙少病否,司寇正归欤。
不凿墙坯遁,犹烦里旅居。
饭舂霜棱粟,羹糁雪畦蔬。
愿受为氓籍,闲披种树书。 -
65.《和答魏道辅寄怀十首》 宋·黄庭坚
雷行万物春,天震而地撼。
闭塞成冬冰,楚越自肝胆。
貂狐谅柔温,藜藿自羹糁。
相思牛羊下,城鼓寒紞紞。 -
66.《龙眠操三章赠李元中》 宋·黄庭坚
朝百牢兮九饭,藜羹不糁兮共盘而笑。
狐白裘兮豹袪,縕袍无里兮亦见春。
予何喜兮安乐此,曰有嘉人兮遗予履。
发十袭兮示予,与予武兮合度。 -
67.《戏赠彦深》 宋·黄庭坚
李髯家徒立四壁,未尝一饭能留客。
春寒茅屋交相风,倚墙扪虱读书策。
老妻甘贫能养姑,宁剪髻鬟不典书。
大儿得餐不索鱼,小儿得褌不索襦。 -
68.《次韵子瞻春菜》 宋·黄庭坚
北方春蔬嚼冰雪,妍暖思采南山蕨。
韭苗水饼姑置之,苦菜黄鸡羹糁滑。
蓴丝色紫菰首白,蒌蒿芽甜蔊头辣。
生葅入汤翻手成,芼以姜橙夸缕抹。 -
69.《送醇父归蔡》 宋·黄庭坚
北风飘飘天作恶,枯木已无叶可落。
寒溪溅溅声迫人,岁聿云莫惨不乐。
此时陈子乃弃我,归将索綯亟乘屋。
吾室尚潭潭,留君欲晤谈。 -
70.《田舍一首》 宋·刘克庄
贫汉殉财夸死权,世间廉退者差贤。
高门炙手今罗雀,废冢枯髅昔珥蝉。
薄糁藜羹诳雷腹,旋蒙絮帽暖霜颠。
时人莫笑侬寒俭,自古臞儒近列仙。 -
71.《怀子苍》 宋·吴则礼
烂烂白眼安在哉,只今怀抱向谁开。
端知脊梁只似铁,想见舌本长如雷。
茅屋关心句突兀,藜羹不糁胸崔嵬。
江头日日望好语,有底都无驿使来。 -
72.《送张秀才兼简德麟》 宋·陈师道
长安千门憎热客,我独怜君来解热。
呼儿具饭懒出口,藜羹不糁甘一啜。
北州别驾玉刻麟,索书往见良可人。
驿使别来无一字,知有此情谁与亲。 -
73.《秋日杂兴》 宋·李廌
黍稷竞登场,荏菽复满畴。
我羹虽不糁,逢年亦解忧。
太平岂无象,乐岁观有秋。
敢期饱糠核,役车何当休。 -
74.《孟浩然故居》 宋·李廌
旰食羹不糁,肺腑穷雕鑴。
襄阳妙人物,我独怜浩然。
禁中拜天子,布衣可逢年。
一言类觖望,明主乃弃捐。
凄凉鹿门道,旧隐空云烟。
汉水不世情,犹有槎头鳊。 -
75.《送菜徐安叟》 宋·李新
清非太常而有三百六十斋,分似庚郎而无二十七种菜。
日食万竟虚语,不糁藜羹时可再。
一杯潋滟翻绿波,作客不妨穷鼎鼐。
大儿咀嚼等太牢,小儿饮啜甘沆瀣。 -
76.《简单令》 宋·胡寅
十月絺无斁,中冬木尚荣。
原为寒玉佩,思灌阆风清。
之子牛刀暇,寻余兔径行。
已携从事至,旋觉大庖盈。 -
77.《王原庆诉盘餐萧然走笔次韵》 宋·楼钥
莫嗜鳆鱼如老曹,但应菜饭学参寥。
坡翁晚节更清苦,玉糁新羹手自调。 -
78.《晚行田间书事三首》 宋·赵蕃
郎罢肩犂稚子前,牛和熟路不须牵。
归来饭倒羹初糁,洗脚还将草履穿。 -
79.《客有诵袁蒙斋得雨酬倡之什辄赓元韵志喜也呈》 宋·郑清之
豢龙作醢龙吞声,天公愦愦迷雨晴。
玉脂泣烹足媚妩,苦酒五色生光明。
龙虽伸物畏馋吻,携朋去作天田耕。
稚禾婉婉鱼薧立,高原庚庚龟兆横。 -
80.《和抱拙韵》 宋·胡仲弓
倚楼长笛两三声,云淡风轻弄晓晴。
翰墨林中新体制,江湖社里旧宗盟。
不堪翁牖闻蝉噪,独喜梧冈听风鸣。
安得坡仙同把酒,山间玉糁可分羹。