-
1.《驱竖子摘苍耳(即卷耳)》 唐·杜甫
江上秋已分,林中瘴犹剧。
畦丁告劳苦,无以供日夕。
蓬莠独不焦,野蔬暗泉石。
卷耳况疗风,童儿且时摘。 -
2.《雨》 唐·杜甫
山雨不作泥,江云薄为雾。
晴飞半岭鹤,风乱平沙树。
明灭洲景微,隐见岩姿露。
拘闷出门游,旷绝经目趣。 -
3.《马厌谷》 唐·韩愈
马厌谷兮,士不厌糠籺;土被文绣兮,士无短褐。
彼其得志兮,不我虞;一朝失志兮,其何如。
已焉哉,嗟嗟乎鄙夫。 -
4.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
5.《古诗四首呈刘行简给事丈》 宋·庞谦孺
人无百年期,乃为千岁根。
蓄积为众鶵,此意古所敦。
悯余贫贱士,窘束未易论。
今岁夏潦至,信宿水浸门。 -
6.《题黄存之春庄雨急图》 宋·赵汝绩
山浓树密春欲浮,农夫有事营西畴。
鹁鸪声歇风雨急,田塍滑澾如翻油。
牢披蓑衣紧击笠,浑身水流两股栗。
拣时浸种开稻包,心急鞭牛牛步刀。 -
7.《再寄》 宋·张耒
宛丘之别今五年,汴上留连才一日。
残生飘泊客东南,忧患侵陵心若失。
先生神貌独宛然,但觉岩岩瘦而实。
有如霜露入秋山,扫除繁蔚峰峦出。 -
8.《奉和济川代书三十韵寄诸同舍》 宋·司马光
金马延群俊,芸午聚众书。
杳疑神境绝,深与世尘疏。
气逼烟霄爽,光分日月余。
不材叨误选,故友幸聊居。 -
9.《和孙端叟寺丞农具十五首其二扬扇》 宋·梅尧臣
白扇非团扇,每来场圃见。
因风吹糠籺,编竹破筠箭。
任从高下手,不为暄寒变。
去粗而得精,持之莫言倦。 -
10.《仲咸以多编成商於唱和集以二十韵诗相赠依韵》 宋·王禹偁
诗战虽非敌,吟多偶自编。
齐强侵北鄙,许败守东偏。
犹恨多虚日,何妨且系年。
龙媒难趁逐,驽驾赖驱牵。 -
11.《次韵朱元顺食萱草羹》 宋·王之道
衰年因羁旅,百念日萦绕。
著龟亦何知,夏来又将老。
出处稍不慎,远志成小草。
堂阴有孤芳,纷葩照人好。 -
12.《定慧院海棠追和东超呈虞季然陈德夫》 宋·王之道
春来何处无花木,偶向招提见君独。
一枝着雨湿红妆,便觉群芳自尘俗。
嘤嘤幽鸟竞迁乔,皎皎系驹聊在谷。
人生富贵会有日,莫以青云轻白屋。 -
13.《拟古》 宋·陈师道
盎中有声囊不瘿,咽息不如带加紧。
人生七十今已半,一饱无时何可忍。
公侯早岁有如此,奴婢蓐食支夜永。
向来糠籺之子孙,居邻无僧家有井。 -
14.《和黄预病起》 宋·陈师道
似闻药病已投机,牛斗蛇妖顿觉非。
李贺固知当得疾,沈侯可更不胜衣。
惊逢白璧山千仞,会见黄金带十围。
扣信诗书端作祟,孰知糠籺亦能肥。 -
15.《建炎丁未自中夏徂秋不雨七夕日戏成一诗简牛》 宋·郑刚中
今夕知何夕,织女逢牵牛。
云軿拥高汉,仙事传风流。
人间适焦窘,龟兆生田畴。
当时大军后,皆抱糠籺忧。 -
16.《临刈旱苗》 宋·郑刚中
我怀高卧心,而为贫所迫。
挽我赴尘贱,动与幽趣隔。
硗田能几何,旱穗正容摘。
岂便得收敛,半属租程客。 -
17.《怀旧》 宋·郑刚中
家近西山云满篱,曲塘深处芰荷稀。
雨馀燕向花间出,饮散人从竹后归。
炊到扊扅真是窘,食他糠籺不知肥。
半生享过清闲福,回首乘除事事非。 -
18.《千叶梅》 宋·李石
接花莫接南北枝,姑射仙人冰雪肌。
一尘不食自然瘦,红红紫紫糠籺肥。 -
19.《蔬食》 宋·宋庠
何筯空图贵,潘园且荐羞。
肥非糠籺饱。
炙恥弹鸮求。
馀薤行堪种,芳葵莫预忧。
伯阳真意在,鼠坏弃谁收。 -
20.《貓犬叹》 宋·艾性夫
饭貓奉鱼肉,怜惜同寝处。
饲犬杂糠籺,呵斥出庭户。
犬行常低循,貓坐辄箕踞。
爱憎了不同,拘肆固其所。
虚堂夜搜搅,忽报犬得鼠。
问貓尔何之,翻瓮窃醢脯。
犬虽出位终爱主,貓兮素餐乌用汝。