-
1.《太常引·素娥风韵自天真》 元·张翥
素娥风韵自天真。
似回首趁行云。
眉黛任长颦。
正宜看、啼妆未匀。
扇犀轻按,袖罗低掩,一曲广陵春。
飞尽画梁尘。
曾数到、梨园几人。 -
2.《念奴娇·素娥不老》 宋·无名氏
素娥不老,才胜赏中秋、无边月色。
又报仙翁来桂苑,连庆生申佳节。
玉宇无尘,金茎有露,对景成三绝。
重阳近也,黄花香入瑶席。 -
3.《羲娥谣》 宋·杨万里
羲和梦破欲启行,紫金毕逋啼一声。
声从天上落人世,千村万落鸡争鸣。
素娥西征未归去,簸弄银盘浣风露。
一丸玉弹东飞来,打落桂林雪毛兔。 -
4.《解语花·上元》 宋·周邦彦
风消绛蜡,露浥红莲,灯市光相射。
桂华流瓦。
纤云散,耿耿素娥欲下。
衣裳淡雅。 -
5.《霜月》 唐·李商隐
初闻征雁已无蝉,百尺楼台水接天。
青女素娥俱耐冷,月中霜里斗婵娟。 -
6.《霜月》 唐·李商隐
初闻征雁已无蝉,百尺楼高水接天。
(楼高 一作:楼南 / 楼台)
青女素娥俱耐冷,月中霜里斗婵娟。 -
7.《十一月中旬至扶风界见梅花》 唐·李商隐
匝路亭亭艳,非时裛裛香。
素娥惟与月,青女不饶霜。
赠远虚盈手,伤离适断肠。
为谁成早秀,不待作年芳。 -
8.《绿头鸭·咏月》 宋·晁端礼
晚云收,淡天一片琉璃。
烂银盘、来从海底,皓色千里澄辉。
莹无尘、素娥淡伫,静可数、丹桂参差。
玉露初零,金风未凛,一年无似此佳时。 -
9.《念奴娇·插天翠柳》 宋·朱敦儒
插天翠柳,被何人,推上一轮明月。
照我藤床凉似水,飞入瑶台琼阙。
雾冷笙箫,风轻环佩,玉锁无人掣。
闲云收尽,海光天影相接。 -
10.《点绛唇·试灯夜初晴》 宋·吴文英
卷尽愁云,素娥临夜新梳洗。
暗尘不起。
酥润凌波地。
辇路重来,仿佛灯前事。
情如水。
小楼熏被。
春梦笙歌里。 -
11.《和盛集陶落叶》 清·钱谦益
秋老钟山万木稀,凋伤总属劫尘飞。
不知玉露凉风急,只道金陵王气非。
倚月素娥徒有树,履霜青女正无衣。
华林惨淡如沙漠,万里寒空一雁归。 -
12.《眉妩·新月》 宋·王沂孙
渐新痕悬柳,淡彩穿花,依约破初暝。
便有团圆意,深深拜,相逢谁在香径。
画眉未稳,料素娥、犹带离恨。
最堪爱、一曲银钩小,宝帘挂秋冷。 -
13.《望江南·江南月》 宋·王琪
江南月,清夜满西楼。
云落开时冰吐鉴,浪花深处玉沉钩。
圆缺几时休。
星汉迥,风露入新秋。
丹桂不知摇落恨,素娥应信别离愁。
天上共悠悠。 -
14.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
15.《霓裳中序第一·茉莉咏》 宋·尹焕
青颦粲素靥。
海国仙人偏耐热。
餐尽香风露屑。
便万里凌空,肯凭莲叶。 -
16.《思佳客·闰中秋》 宋·吴文英
丹桂花开第二番。
东篱展却宴期宽。
人间宝镜离仍合,海上仙槎去复还。
分不尽,半凉天。
可怜闲剩此婵娟。
素娥未隔三秋梦,赢得今宵又倚阑。 -
17.《水调歌头·徐州中秋》 宋·苏辙
离别一何久,七度过中秋。
去年东武今夕,明月不胜愁。
岂意彭城山下,同泛清河古汴,船上载凉州。
鼓吹助清赏,鸿雁起汀洲。 -
18.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
19.《解语花·风销焰蜡》 宋·周邦彦
风销焰蜡,露浥烘炉。
花市光相射。
桂华流瓦。
纤云散,耿耿素娥欲下。 -
20.《酬殷明佐见赠五云裘歌》 唐·李白
我吟谢脁诗上语,朔风飒飒吹飞雨。
谢脁已没青山空,后来继之有殷公。
粉图珍裘五云色,晔如晴天散彩虹。
文章彪炳光陆离,应是素娥玉女之所为。