-
1.《鹊桥仙(别立之)》 宋·张孝祥
黄陵庙下,送君归去,上水船儿一支。
离歌声断酒杯空,容易里、东西南北。
重湖风月,九秋天气,冉冉清愁如织。
我家住在楚江滨,为频寄、双鱼素尺。 -
2.《山行》 宋·方岳
亦笑先生蔬一槃,云沈作坞卧荒寒。
童颜并已无班白,槁面旧曾如渥丹。
底用鱼烹双素尺,共知鹤化一黄冠。
芙蓉冷落秋萧索,只有篱花耐久看。 -
3.《鸣皋歌,送岑征君(时梁园三尺雪,在清泠池作)》 唐·李白
若有人兮思鸣皋,阻积雪兮心烦劳。
洪河凌竞不可以径度,冰龙鳞兮难容舠.
邈仙山之峻极兮,闻天籁之嘈嘈。
霜崖缟皓以合沓兮, -
4.《怀素上人草书歌(一本作王邕诗,今从统签另编)》 唐·王zr
衡阳双峡插天峻,青壁巉巉万馀仞。
此中灵秀众所知,草书独有怀素奇。
怀素身长五尺四,嚼汤诵咒吁可畏。 -
5.《上韦左相二十韵(见素)》 唐·杜甫
凤历轩辕纪,龙飞四十春。
八荒开寿域,一气转洪钧。
霖雨思贤佐,丹青忆老臣。
应图求骏马,惊代得麒麟。 -
6.《结素鱼贻友人》 唐·李冶
尺素如残雪,结为双鲤鱼。
欲知心里事,看取腹中书。 -
7.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
8.《子夜四时歌·渊冰厚三尺》 南北朝·佚名
渊冰厚三尺,素雪覆千里。
我心如松柏,君情复何似? -
9.《蝶恋花·连岭去天知几尺》 近代·王国维
连岭去天知几尺,岭上秦关,关上元时阕。
谁信京华尘里容,独来绝塞看明月。
如此高寒真欲绝,眼底千山,一半溶溶白。
小立西风吹素帧,人间几度生华发。 -
10.《蝶恋花·尺素重重封锦字》 宋·赵令畤
尺素重重封锦字。
未尽幽闺,别後心中事。
佩玉采丝文竹器。
愿君一见知深意。
环玉长圆丝万系。
竹上斓斑,总是相思泪。
物会见郎人永弃。
心驰魂去神千里。 -
11.《赠王仲素寺丞(名景纯·)》 宋·苏轼
养气如养儿,弃官如弃泥。
人皆笑子拙,事定竟谁迷。
归耕独患贫,问子何所赍。
尺宅足自庇,寸田有余畦。 -
12.《素梅 十五》 元·王冕
罗浮山下雪三尺,白玉堂前春几分。
岁晏归来诗思好,东风吹散一溪云。 -
13.《书素屏》 宋·欧阳修
我行三千里,何物与我亲。
念此尺素屏,曾不离我身。
旷野多黄沙,当午白日昏。
风力若牛弩,飞砂还射人。 -
14.《送僧了素游庐山》 宋·梅尧臣
平生爱庐山,梦寝不可去。
江上饶贾船,偶来看已饫。
释子言南游,徘徊瞻瀑布。
月飞金熨斗,光展千尺素。
嫦娥呼织女,机杼勿复措。
必虞山鬼笑,皎洁无纤污。
尔若见远公,赠之为坐具。 -
15.《答了素上人用其韵》 宋·梅尧臣
予心每淡泊,世路多变诈。
枭鸣与鹏怪,何用思弹射。
空山虽夜行,猛虎终不怕。
功名未逢时,壮士且出胯。 -
16.《素云引为玄霜公子赋(玄霜,璜溪吕氏月台名》 元·杨维桢
清河美人姑射神,梦中认得梨花云。
朝朝暮暮不肯雨,琼枝玉叶光轮困。
靘妆不染胭脂水,轻歌欲遏鸾笙起。
五花细马驮春风,罗带飘飖白鹇尾。 -
17.《至钟离发书寄婉素》 明·杨基
漂泊嗟吾远,支吾赖汝贤。
老亲思馔肉,痴女忆衣绵。
刀尺砧声里,灯花笑影边。
聊将千里梦,持送到金川。 -
18.《送孙公素机宜书记赴太原刘龙图之辟》 宋·强至
夕楼清啸却妖氛,越石并州晋史云。
威望裔孙行破敌,美名才子去从军。
关榆碍马阴初合,塞草迎人绿自薰。
幕下清吟消日月,樽前壮略起风云。 -
19.《题可久上人房素屏》 宋·强至
雕轩画室吴僧居,花草禽鱼屏面集。
岂如萧爽大士堂,雪山数尺平头立。
满斋虚白已自生,隔坐纷华不容入。
霜毫一扫都无痕,独有淋漓粉光湿。 -
20.《素月出东岭》 宋·仇远
素月出东岭,照我白玉床。
床上何所有,累累书一囊。
诘曲科斗文,读之不成章。
君车自翱翔,驾景朝紫皇。
苍苔满石匣,瑶书空秘藏。
仙人百尺台,吹竹引凤凰。
凤兮来不来,虚此明月光。