-
1.《用明师叔韵赠画工张子英》 宋·陈淳
虽凭缣素状仪容,的自毫心蕴妙锋。
个个本来天所赋,随人变化有奇工。 -
2.《怀素上人草书歌(一本作王邕诗,今从统签另编)》 唐·王zr
衡阳双峡插天峻,青壁巉巉万馀仞。
此中灵秀众所知,草书独有怀素奇。
怀素身长五尺四,嚼汤诵咒吁可畏。 -
3.《怀素上人草书歌》 唐·窦冀
狂僧挥翰狂且逸,独任天机摧格律。
龙虎惭因点画生,雷霆却避锋芒疾。
鱼笺绢素岂不贵,只嫌局促儿童戏。 -
4.《怀素上人草书歌》 唐·朱逵
几年出家通宿命,一朝却忆临池圣。
转腕摧锋增崛崎,秋毫茧纸常相随。
衡阳客舍来相访,连饮百杯神转王。 -
5.《怀素上人草书歌》 唐·戴叔伦
楚僧怀素工草书,古法尽能新有馀。
神清骨竦意真率,醉来为我挥健笔。
始从破体变风姿,一一花开春景迟。 -
6.《状江南·孟秋》 唐·郑概
江南孟秋天,稻花白如毡。
素腕惭新藕,残妆妒晚莲。 -
7.《赵侍郎看红白牡丹因寄杨状头赞图》 唐·殷文圭
迟开都为让群芳,贵地栽成对玉堂。
红艳袅烟疑欲语,素华映月只闻香。
剪裁偏得东风意,淡薄似矜西子妆。
雅称花中为首冠,年年长占断春光。 -
8.《更漏子(和孙公素泛舟观竞渡)》 宋·毛滂
柳藏烟,云漏日。
寒满雕盘玉食。
风卷旆,水摇天。
鱼龙挟彩船。
水边人,波面乐。
太守与民同乐。
春好处,总随轩。
花中谁状元。
(京妓以色胜者为状元红) -
9.《花发状元红慢》 宋·刘几
三春向暮,万卉成阴、有嘉艳方坼。
娇姿嫩质。
冠群品,共赏倾城倾国。
上苑晴昼暄,千素万红尤奇特。 -
10.《谢王舍人剪送状元红》 宋·黄庭坚
清香拂袖剪来红,似绕名园晓露丛。
欲作短章凭阿素,缓歌夸与落花风。 -
11.《满庭芳 立誓状外戒》 元·马钰
专烧誓状,谨发盟言。
遵依国法为先。
但见男儿女子,父母如然。
水除气财酒色,弃荣华、戒断腥膻。 -
12.《彩树歌》 唐·陈子昂
嘉锦筵之珍树兮,错众彩之氛氲。
状瑶台之微月,点巫山之朝云。
青春兮不可逢,况蕙色之增芬。 -
13.《省试白云起封中》 唐·陈希烈
千年泰山顶,云起汉王封。
不作奇峰状,宁分触石容。
为霖虽易得,表圣自难逢。
冉冉排空上,依依叠影重。
素光非曳练,灵贶是从龙。
岂学无心出,东西任所从。 -
14.《赠苏明府》 唐·李颀
苏君年几许,状貌如玉童。
采药傍梁宋,共言随日翁。
常辞小县宰,一往东山东。
不复有家室,悠悠人世中。 -
15.《草书歌行》 唐·李白
少年上人号怀素,草书天下称独步。
墨池飞出北溟鱼,笔锋杀尽中山兔。
八月九月天气凉,酒徒词客满高堂。
笺麻素绢排数箱,宣州石砚墨色光。 -
16.《鼋头山神女歌》 唐·韦应物
鼋头之山,直上洞庭连青天。
苍苍烟树闭古庙,中有蛾眉成水仙。
水府沉沉行路绝,蛟龙出没无时节。 -
17.《长林令卫象饧丝结歌》 唐·司空曙
主人雕盘盘素丝,寒女眷眷墨子悲。
乃言假使饧为之,八珍重沓失颜色。
手援玉箸不敢持,始状芙蓉新出水。 -
18.《赋得白云起封中(一作陈希烈诗)》 唐·李正辞
千年泰山顶,云起汉皇封。
不作奇峰状,宁分触石容。
为霖虽易得,表圣自难逢。
冉冉排空上,依依叠影重。
素光非曳练,灵贶是从龙。
岂学无心出,东西任所从。 -
19.《杂诗五首》 唐·权德舆
婉彼嬴氏女,吹箫偶萧史。
彩鸾驾非烟,绰约两仙子。
神期谅交感,相顾乃如此。
岂比成都人,琴心中夜起。 -
20.《寒云轻重色》 唐·张仲素
佳期当可许,托思望云端。
鳞影朝犹落,繁阴暮自寒。
因风方袅袅,间石已漫漫。
隐映看鸿度,霏微觉树攒。
凝空多似黛,引素乍如纨。
每向愁中览,含毫欲状难。