-
1.《倚楼人(荼コ)》 宋·曹勋
清明池馆,芳菲渐晚,晴香满架笼永昼。
翠拥柔条,玉铺繁蕊,袅袅舞低襟袖。
秀蓓凝浩露,疑挂六铢衣绉。
檀点芳心,体薰清馥,粉容宜捻春风手。 -
2.《和陆鲁望白菊》 唐·司马都
耻共金英一例开,素芳须待早霜催。
绕篱看见成瑶圃,泛酒须迷傍玉杯。
映水好将蘋作伴,犯寒疑与雪为媒。
夫君每尚风流事,应为徐妃致此栽。 -
3.《白莲花》 宋·释惠日
神物何由测,芬陀陆地兴。
素芳呈玉雪,梵刹笔丘陵。
换额从偏霸,县碑自老僧。
扎勤勤来者,期使续千灯。 -
4.《临江仙·玉貌香腮天赋与》 宋·无名氏
玉貌香腮天赋与,清姿不假铅华。
素芳寻在五陵家。
欲知春信息,庾岭一枝斜。
别有玲珑潇洒处,月梢淡影笼遮。
休教羌笛一声嗟。
宫妆犹未似,留取意无涯。 -
5.《和方孚若瀑上种梅五首》 宋·刘克庄
天赐梅花为受用,缤纷玉雪被层矼。
素芳林下超群匹,繁蕊枝头巧叠双。
陇月照时霜剪剪,涧风吹处水淙淙。
主人笔力回元化,催发何须杖鼓腔。 -
6.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·芳树》 唐·罗隐
细蕊慢逐风,暖香闲破鼻。
青帝固有心,时时动人意。
去年高枝犹压地,今年低枝已憔悴。
吾所以见造化之权,变通之理。 -
7.《赞德上越国公杨素》 唐·陈子良
君侯称上宰,命世挺才英。
本超骐骥足,复蕴风云情。
摅藻掞锦绮,育德润瑶琼。
已踵四知举,非无三杰名。 -
8.《田假限疾不获还庄载想田园兼思亲友率成短韵…赠杜幽素》 唐·李峤
游宦劳牵网,风尘久化衣。
迹驰东苑路,望阻北岩扉。
及此承休告,聊将狎遁肥。
十旬俄委疾,三径且殊归。 -
9.《宴胡侍御书堂(李尚书之芳、郑秘监审同集归字韵)》 唐·杜甫
江湖春欲暮,墙宇日犹微。
暗暗春籍满,轻轻花絮飞。
翰林名有素,墨客兴无违。
今夜文星动,吾侪醉不归。 -
10.《哭李尚书(之芳)》 唐·杜甫
漳滨与蒿里,逝水竟同年。
欲挂留徐剑,犹回忆戴船。
相知成白首,此别间黄泉。
风雨嗟何及,江湖涕泫然。