-
1.《见紫荆有怀成父》 宋·赵蕃
一树幽花见紫荆,杜陵诗句属吾情。
江东消息关河阔,况我平生寡弟兄。 -
2.《紫荆花》 宋·卫宗武
稼艳压春葩,葩成叶始芽。
未张青羽旆,先糁紫金砂。
谱接三荆树,名齐连萼花。
移根向深谷,寂寞爱繁奢。 -
3.《又寒食日见紫荆花有怀三馆》 宋·项安世
东君老去梨花白,绯桃占断春颜色。
剩红分付紫荆枝,回首千花尽陈迹。
汗青庭外曲池滨,忆昔攒葩绕树深。
不解花枝缘底事,也来江上看閒人。 -
4.《咏紫荆花》 宋·舒岳祥
自古惟闻棠棣咏,后人多感紫荆回。
固知天理随机触,亦本诗人起兴来。
枯条谁缀桃花米,嫩蕊初挼撒酒媒。
野老门前栽一树,才开桐角此花开。 -
5.《雪夜不寐偶成短句十首渭北春天树江东日暮云》 宋·陆文圭
布衾生凄寒,夜夜梦归去。
心恐秋风深,摧残紫荆树。 -
6.《送仲华葛兄》 宋·陆文圭
蓉城诸葛何绵绵,一门青紫三百年。
闻孙流落湘江上,手握美瑾怀香荃。
夜行衣绣岂足荣,归梦晶晶经山川。
君家元有紫荆树,一枝两枝枯或妍。 -
7.《宜晚小酌二首》 宋·陈著
天理人伦古到今,一门三世弟兄心。
紫荆树树花如锦,方信春风无浅深。 -
8.《见紫荆花》 唐·韦应物
杂英纷已积,含芳独暮春。
还如故园树,忽忆故园人。 -
9.《得舍弟消息》 唐·杜甫
风吹紫荆树,色与春庭暮。
花落辞故枝,风回返无处。
骨肉恩书重,漂泊难相遇。
犹有泪成河,经天复东注。 -
10.《题弟臮《述书赋》后》 唐·窦蒙
受命别家乡,思归每断肠。
季江留被在,子敬与琴亡。
吾弟当平昔,才名荷宠光。
作诗通小雅,献赋掩长杨。
流转三千里,悲啼百万行。
庭前紫荆树,何日再芬芳。