-
1.《久戍边城有怀京邑》 唐·骆宾王
扰扰风尘地,遑遑名利途。
盈虚一易舛,心迹两难俱。
弱龄小山志,宁期大丈夫。
九微光贲玉,千仞忽弹珠。 -
2.《七夕曝衣篇》 唐·沈佺期
君不见昔日宜春太液边,披香画阁与天连。
灯火灼烁九微映,香气氛氲百和然。
此夜星繁河正白,人传织女牵牛客。
宫中扰扰曝衣楼,天上娥娥红粉席。 -
3.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
4.《酒肆行》 唐·韦应物
豪家沽酒长安陌,一旦起楼高百尺。
碧疏玲珑含春风,银题彩帜邀上客。
回瞻丹凤阙,直视乐游苑。 -
5.《旱灾自咎,贻七县宰同州时》 唐·元稹
吾闻上帝心,降命明且仁。
臣稹苟有罪,胡不灾我身。
胡为旱一州,祸此千万人。
一旱犹可忍,其旱亦已频。 -
6.《表夏十首》 唐·元稹
夏风多暖暖,树木有繁阴。
新笋紫长短,早樱红浅深。
烟花云幕重,榴艳朝景侵。
华实各自好,讵云芳意沉。 -
7.《闲居晚夏》 唐·姚合
闲居无事扰,旧病亦多痊。
选字诗中老,看山屋外眠。
片霞侵落日,繁叶咽鸣蝉。
对此心还乐,谁知乏酒钱。 -
8.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
11.《数名诗》 南北朝·范云
一鼓有余气。
趫勇正纷纭。
二广无遗畧。
雄虎自为羣。 -
12.《题兴善院净师月岩图》 宋·欧阳守道
君不见长安市,扰扰行人如聚蚁。
不惟贾客与廛民,往往完冠绅大夫士。
投身闹处思山林,欲归未归长苦心。
夜深灯火如白昼,呕哑弦管喧繁音。 -
13.《和唐子固见寄初冬晚步韵》 宋·钱亿年
凄风满寒谷,广陌照落日。
繁霜排岸草,尫瘁怯寒栗。
块从阅残编,十日九不出。
时为孤愤愤吟,嗟嗟类蟋蟀。 -
14.《移家湖上作》 明·王懋明
夙昔厌喧扰,湖堧聊聚庐。
五柳阴到门,客子携家初。
欢言治隐计,织屦兼艺蔬。
妻孥哂荒陋,而我良自舒。 -
15.《古风其十七》 唐·李白
金华牧羊儿。
乃是紫烟客。
我愿从之游。
未去发已白。
不知繁华子。
扰扰何所迫。
昆山采琼蕊。
可以炼精魄。 -
16.《憎蚊》 宋·欧阳修
扰扰万类殊,可憎非一族。
甚哉蚊之微,岂足污简牍。
乾坤量广大,善恶皆含育。
荒茫三五前,民物交相黩。 -
17.《故邺》 宋·贺铸
魏武昔恢图,北平谭尚孽。
卜邺筑新都,非徒三狡穴。
将行迁鼎志,遽有分香诀。
落日繐帷空,莫终歌舞阕。 -
18.《踏青游·岭上梅残》 宋·无名氏
岭上梅残,堤畔柳眠娇小。
绽数枝、横烟临沼。
既大雅,且秾丽,繁而不扰。
冒寒来、游蜂红蝶尚阻,年年占得春早。 -
19.《志仁监薄示五言十五韵夸徐潭之胜次韵一首》 宋·刘克庄
岚翠屏环墅,溪光炼抹坤。
尚书华栋改,先辈钓矶存。
久卧漳滨疾,谁招楚泽魂。
昔惭葵卫足,今喜叶归根。 -
20.《送陈资深归广》 明·杨基
丈夫轻别离,投老欲入广。
奈何干戈际,万里涉沆漭。
兹城颇阜庶,有女供奉养。
世乱得粗安,胡劳问乡党。