-
1.《春雪》 唐·白居易
元和岁在卯,六年春二月。
月晦寒食天,天阴夜飞雪。
连宵复竟日,浩浩殊未歇。
大似落鹅毛,密如飘玉屑。 -
2.《再和》 宋·郭印
纷纷满地落红乾,杜宇声中春正残。
诗酒情怀公事汩,干戈时节赏心阑。
生憎蔓草缘阶碧,却喜今桃向日丹。
万里吴天飞不到,剑光空射斗牛寒。 -
3.《马上吟》 宋·汤莘叟
宿雨洗山新绿嫩,晓风吹杏浅红乾。
沙头路暖日欲上,行客扬鞭不觉难。 -
4.《宫词》 宋·王仲修
红乾绿淡有余香,芳草芊绵苑路长。
鶗鴃一声寒食雨,游蜂应为百花忙。 -
5.《满江红(庆寿)》 宋·王质
整顿乾坤,恨舞袖、回旋不足。
须付与、腰金叠赤,面槐参绿。
功业岂无人可了,英豪自有心相伏。
自孤窗、寒烛听经纶,常三复。 -
6.《满江红》 宋·程垓
葺屋为舟,身便是、烟波钓客。
况人间元似,泛家浮宅。
秋晚雨声篷背稳,夜深月影窗棂白。
□满船诗酒满船书,随意索。 -
7.《满江红》 宋·程垓
葺屋为舟,身便是、烟波钓客。
况人间元似,泛家浮宅。
秋晚雨声篷背稳,夜深月影窗棂白。
□满船诗酒满船书,随意索。 -
8.《虞美人(红木犀)》 宋·陈三聘
乾红翦碎烦纤玉。
相并黄金粟。
汉宫素面说明妃。
马上秋风应解、著燕支。
黄昏小树堪愁绝。
不比梅花月。
满天风露透肌凉。
插取双枝归去、是谁香。 -
9.《满江红(怀韩子师尚书)》 宋·陈亮
曾洗乾坤,问何事、雄图顿屈。
试著眼、阶除当下,又添英物。
北向争衡幽愤在,南来遗恨狂酋失。
算凄凉部曲几人存,三之一。 -
10.《满江红(送西叔兄之官成都)》 宋·魏了翁
逢著公卿,谁不道、人才难得。
须认取、天根一点,几曾休息。
未问人间多少士,一门男子头头立。
只其间、如许广文君,谁人识。 -
11.《满江红(送西叔兄之官成都)》 宋·魏了翁
逢著公卿,谁不道、人才难得。
须认取、天根一点,几曾休息。
未问人间多少士,一门男子头头立。
只其间、如许广文君,谁人识。 -
12.《满江红(齐云月酌)》 宋·卢祖皋
楼倚晴空,炎云净、晚来风力。
沧海外、等闲吹上,满轮寒璧。
河汉低垂天欲近,乾坤浩荡秋无极。
凭阑干、衣袂拂青冥,知何夕。 -
13.《满江红(再游西湖和李微之)》 宋·吴泳
风约湖船,微摆撼、水光山色。
纵夹岸、秋芳冷淡,亦随风拆。
荷芰尚堪骚客制,兰苕犹许诗人摘。
最关情、疏雨画桥西,宜探索。 -
14.《满江红(庆抑斋元枢八十)》 宋·刘克庄
屈指耆英,谁似得、三朝元老。
尚留个、管夷吾在,何忧江表。
世道方占公出处,裔夷争问今年貌。
怎不移、此手整乾坤,长闲了。 -
15.《满江红(再和)》 宋·刘克庄
奎墨西来,落笔处、亲蒙天笑。
谁信道、郡人生怕,福星移照。
宾客唱予还和汝,使君安老兼怀少。
况醉能同乐醒能文,新腔妙。 -
16.《满江红·豫章滕王阁》 宋·吴潜
万里西风,吹我上、滕王高阁。
正槛外、楚山云涨,楚江涛作。
何处征帆木末去,有时野鸟沙边落。
近帘钩、暮雨掩空来,今犹昨。 -
17.《满江红(己未四月九日会四明窗)》 宋·吴潜
饤饾残花,也随分、红红白白。
缘底事,春才好处,又成轻别。
芳草凄迷归路远,子规更叫黄昏月。
倚阑干、触处是浓愁,凭谁说。 -
18.《满江红(和刘仓咏雪)》 宋·李曾伯
推枕闻鸡,正怪得、乾坤都白。
元是有、福星临照,至和薰出。
缘饰夜城疑不夜,弥漫色界成无色。
更_词、巧欲夺天葩,尤殊特。 -
19.《满江红(壬子生日)》 宋·方岳
晓傍苍崖,滴寒露、研朱点易。
五十四卦为归姝,惟幽人吉。
彼美人兮春上下,如吾徒者山南北。
辨一生、坚壁卧烟霞,诗无敌。 -
20.《满江红(壬子生日)》 宋·方岳
晓傍苍崖,滴寒露、研朱点易。
五十四卦为归姝,惟幽人吉。
彼美人兮春上下,如吾徒者山南北。
辨一生、坚壁卧烟霞,诗无敌。