-
141.《莺啼序(寿胡存齐)》 宋·赵文
初荷一番沃雨,锦云红尚卷。
隘华屋、赋客吟仙,候望南极天远。
还报道、飘然紫气,山奇水胜都行偏。
却归来领客,水晶庭院开宴。 -
142.《醉蓬莱(寿郁梅野)》 宋·伍梅城
倚东风笑问。
落红啼鴂,清明来未。
小雨弄睛,做轻寒天气,南极光中,五云深处,人庆秋岁。
翡翠屏间,琉璃帘下,彩衣明媚。 -
143.《庆长春(寿戴一轩)》 宋·铁笔翁
有酒如渑,便开怀痛饮,我歌君拍。
世事轮云都莫问,只要颜红鬓黑。
鹂燕风清,鸳鸯水暖,打当生申节。
薰风来也,几人感戴翁德。 -
144.《喜迁莺(丞相生日)》 宋·康与之
腊残春早。
正帘幕护寒,楼台清晓。
宝运当千,佳辰余五,嵩岳诞生元老。
帝遣阜安宗社,人仰雍容廊庙。 -
145.《水调歌头·日毂金钲赤》 宋·程必
日毂金钲赤,雪窦水晶寒。
支机石下翻浪,喷薄出层关。
半夜雌龙惊走,明日灵蛇张甲,蜚上石盘桓。
多谢山君护,未放醉翁闲。 -
146.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
147.《点绛唇·厚地高天》 清·王国维
厚地高天,侧身颇觉平生左,小斋如舸,自许回旋可。
聊复浮生,得此须臾我。
乾坤大,霜林独坐,红叶纷纷堕。 -
148.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
149.《冬日田园杂兴》 宋·范成大
斜日低山片月高,睡余行药绕江郊。
霜风捣尽千林叶,闲倚筇枝数鹳巢。
炙背檐前日似烘,暖醺醺后困蒙蒙。
过门走马何官职,侧帽笼鞭战北风! -
150.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
151.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
152.《登泰山记》 清·姚鼐
泰山之阳,汶水西流;其阴,济水东流。
阳谷皆入汶,阴谷皆入济。
当其南北分者,古长城也。
最高日观峰,在长城南十五里。 -
153.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
154.《过百家渡四绝句》 宋·杨万里
出得城来事事幽,涉湘半济值渔舟。
也知渔父趁鱼急,翻著春衫不裹头。
园花落尽路花开,白白红红各自媒。
莫道早行奇绝处,四方八面野香来。 -
155.《和张民朝谒建隆寺二次用写望试笔韵》 宋·梅尧臣
跃马侵星去,啼鸦未出巢。
春裘风易裂,从骑镫相敲。
红日双行柳,黄金一抹梢。
乾坤功力大,默诵易中爻。 -
156.《无漏子假躯》 元·丘处机
一团脓,三寸气。
使作还同傀儡。
夸体段,骋风流。
人人不肯休。
白玉肌,红粉脸。
尽是浮华妆点。
皮肉烂,血津乾。
荒郊你试看。 -
157.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
158.《华阳吟三十首》 宋·白玉蟾
渴饮金波数百钟,醉时仗剑指虚空。
脚根戏蹑交乾斗,长啸一声天地红。 -
159.《春游》 宋·王令
春风谁相呼,鸟语到庭户。
罢书起何游,系马城西树。
宁须客众随,聊与春相遇。
高林美风竹,疏影有清覆。 -
160.《句》 宋·谌祜
黄叶枝头又早春,红花景里多明日。
任翻河汉风北来,终是乾坤日东出。