-
1.《送定法师归蜀,法师即红楼院供奉广宣上人兄弟》 唐·杨巨源
凤城初日照红楼,禁寺公卿识惠休。
诗引棣华沾一雨,经分贝叶向双流。
孤猿学定前山夕,远雁伤离几地秋。
空性碧云无处所,约公曾许剡溪游。 -
2.《广宣上人以应制诗见示因以赠…居安国寺红楼院以诗供奉》 唐·白居易
道林谈论惠休诗,一到人天便作师。
香积筵承紫泥诏,昭阳歌唱碧云词。
红楼许住请银钥,翠辇陪行蹋玉墀。
惆怅甘泉曾侍从,与君前后不同时。 -
3.《题灵隐寺红辛夷花,戏酬光上人》 唐·白居易
紫粉笔含尖火焰,红胭脂染小莲花。
芳情乡思知多少,恼得山僧悔出家。 -
4.《新植红茶花偶出被人移去以诗索之》 唐·卢肇
严恨柴门一树花,便随香远逐香车。
花如解语还应道,欺我郎君不在家。 -
5.《酬隐珪舍人寄红烛》 唐·郑畋
蜜炬殷红画不如,且将归去照吾庐。
今来并得三般事,灵运诗篇逸少书。 -
6.《洛下女郎歌(红裳人)》 唐·佚名
皎洁玉颜胜白雪,况乃当年对风月。
沈吟不敢怨春风,自叹容华暗消歇。 -
7.《送人红花栽》 唐·刘昭禹
世上红蕉异,因移万里根。
艰难离瘴土,潇洒入朱门。
叶战青云韵,花零宿露痕。
长安多未识,谁想动吟魂。 -
8.《虞美人·湿红笺纸回纹字》 宋·晏几道
湿红笺纸回纹字。
多少柔肠事。
去年双燕欲归时。
还是碧云千里、锦书迟。
南楼风月长依旧。
别恨无端有。
倩谁横笛倚危阑。
今夜落梅声里、怨关山。 -
9.《思远人·红叶黄花秋意晚》 宋·晏几道
红叶黄花秋意晚,千里念行客。
飞云过尽,归鸿无信,何处寄书得。
泪弹不尽临窗滴。
就砚旋研墨。
渐写到别来,此情深处,红笺为无色。 -
10.《虞美人(红木犀)》 宋·范成大
谁将击碎珊瑚玉。
装上交枝粟。
恰如娇小万琼妃。
涂罢额黄嫌怕、污燕支。
夜深未觉清香绝。
风露落溶月。
满身花景弄凄凉。
无限月和风露、一齐香。 -
11.《满江红(席间和洪舍人兼简司马汉章太监)》 宋·辛弃疾
天与文章,看万斛、龙文笔力。
闻道是、一时曾赐,千金颜色。
欲说又休新意思,强啼偷笑真消息。
算人人、合与共乘鸾,銮坡客。 -
12.《虞美人(红木犀)》 宋·陈三聘
乾红翦碎烦纤玉。
相并黄金粟。
汉宫素面说明妃。
马上秋风应解、著燕支。
黄昏小树堪愁绝。
不比梅花月。
满天风露透肌凉。
插取双枝归去、是谁香。 -
13.《满江红(重九与张舍人)》 宋·韩玉
正欲登临,何处好、登临眺望。
君约我、今朝携酒,古台同上。
风静秋郊浑似洗,碧空淡覆玻璃盎。
夕照外、渺渺万遥山,开青嶂。 -
14.《满江红(老人游东山,追和俞贰卿词,谨用韵)》 宋·洪咨夔
把酒西风,浑莫问、主宾谁恶。
千古事、几□遇合,几人流落。
肝胆轮囷溟渤小,精神浩荡蓬莱薄。
望拒霜、红处是东山,长如昨。 -
15.《满江红(寿唐夫人)》 宋·刘克庄
八十加三,人尽讶、还童返少。
争信道、夜舂晓织,总曾经了。
凛凛共姜当日誓,谆谆孟母平生教。
到如今、象服拥鱼轩,天之报。 -
16.《虞美人(红木樨次谢主簿)》 宋·赵以夫
素娥冷淡愁无奈。
小作施朱态。
霓裾霞珮下瑶台。
一朵绿云围绕、送春来。
玄霜捣尽丹砂就。
拼醉长生酒。
羡君幽壑狎流年。
把住西风长对、广寒仙。 -
17.《满江红(禾兴月波楼和友人韵)》 宋·吴潜
日薄寒空,正泽国、一汀霜叶。
过万里、西风塞雁,数声哀咽。
耿耿有怀天可讯,悠悠此恨谁能说。
倚阑干、老泪落关山,平芜隔。 -
18.《虞美人(大红桃花)》 宋·刘辰翁
鞓红干色无光霁。
须是鲜鲜翠。
翛然一点系裙腰。
不著人间金屋、恐难销。
英英肯似焉支贵。
漫脱红霞帔。
落时且勿涴尘泥。
留向天台洞口、泛吾诗。 -
19.《忆故人·烛影摇红》 宋·王诜
烛影摇红,向夜阑,乍酒醒、心情懒。
尊前谁为唱《阳关》,离恨天涯远。
无奈云沉雨散。
凭阑干、东风泪眼。
海棠开后,燕子来时,黄昏庭院。 -
20.《满江红(再和诸人元夕新赋)》 宋·何澹
乐禁初开,平地耸、海山清绝。
千里内、欢声和气,可融霜雪。
盛事总将椽笔记,新歌翻入梨园拍。
道古来、南国做元宵,今宵别。