-
61.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
62.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
63.《谒金门》 唐·冯延巳
风乍起,吹皱一池春水。
闲引鸳鸯芳径里,手挪红杏蕊¤
斗鸭阑干独倚,碧玉搔头斜坠。
终日望君君不至, -
64.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
65.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
66.《采桑子·群芳过后西湖好》 宋·欧阳修
群芳过后西湖好,狼籍残红,飞絮濛濛。
垂柳阑干尽日风。
笙歌散尽游人去,始觉春空。
垂下帘栊,双燕归来细雨中。 -
67.《水调歌头(和张文伯对月词)》 宋·王之道
斜阳明薄暮,暗雨霁凉秋。
弱云狼藉,晚来风起,席卷更无留。
天外老蟾高挂,皎皎寒光照水,金璧共沈浮。
宾主一时杰,倾动庾公楼。 -
68.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
69.《满庭芳(次韵姚令威雪消)》 宋·史浩
微霰疏飘,骄云轻簇,短檠黯淡笼纱。
冷禁兰帐,清晓忽飞花。
已是平芜步阔,那堪更、折竹如蓑。
凭栏处,关心一叶,归兴渺无涯。 -
70.《满庭芳》 宋·沈瀛
裘带功名,袴襦歌颂,世间谁似公贤。
去年江上,谈笑息狼烟。
多少宜民事了,芹宫内、华屋修椽。
邦人爱,频频借寇,飞诏下甘泉。 -
71.《谒金门》 宋·赵师侠
风雨急。
红紫又还狼藉。
嫩绿团枝苔径湿。
帘开双燕入。
院静昼闲人寂。
一缕水沈烟直。
心事有谁能会得。
阶前芳草碧。 -
72.《秦楼月》 宋·杨炎正
东风寂。
垂杨舞困春无力。
春无力。
落红不管,杏花狼籍。
断肠芳草萋萋碧。
新来怪底相思极。
相思极。
冷烟池馆,又将寒食。 -
73.《贺新郎·老去相如倦》 宋·刘过
老去相如倦。
向文君、说似而今,怎生消遣?衣袂京尘曾染处,空有香红尚软。
料彼此、魂消肠断。
一枕新凉眠客舍,听梧桐疏雨秋风颤。 -
74.《摸鱼儿》 宋·黄机
惜春归、送春惟有,乱红扑蔌如雨。
乱红也怨春狼藉,_得泪痕无数,肠断处。
更唤起、琼鹊催发长亭路。
征鞍难驻。 -
75.《青玉案》 宋·张榘
少时贪看琼林绕。
任马上、寒威峭。
昨暮六花飞逗晓。
拥衾慵起,鬓丝笼帽,顿觉年来老。
朱阑翠竹枝枝倒。
把玉甃、棱层趁风扫。
楼上一樽须放早。
同云收尽,红轮初上,对面狼峰好。 -
76.《诉衷情》 宋·吴文英
阴阴绿润暗啼鸦。
陌上断香车。
红云深处春在,飞出建章花。
春此去,那天涯。
几烟沙。
忍教芳草,狼藉斜阳,人未归家。 -
77.《菩萨蛮》 宋·吴文英
绿波碧草长堤色。
东风不管春狼藉。
鱼沫细痕圆。
燕泥花唾干。
无情牵怨抑。
画舸红楼侧。
斜日起凭阑。
垂杨舞晓寒。 -
78.《杏花天》 宋·李莱老
年时中酒风流病。
正雨暗、コ芜深径。
人家寒食烟初禁。
狼藉梨花雪影。
西湖梦、红沈翠冷。
记舞板、歌裙厮趁。
斜阳苦与黄昏近。
生怕书船归尽。 -
79.《解语花》 宋·周密
思撩人,醉捻花枝,倚声成句
晴丝罥蝶,暖蜜酣蜂,重檐卷春寂寂。
雨萼烟梢,压阑干、花雨染衣红湿。
金鞍误约,空极目、天涯草色。 -
80.《花心动》 宋·仇远
醒眼明霞,问染成、晴堤几分秋色。
腻困未醒,欲语还羞,掩映雾笼烟幂。
艳姿相亚柔枝妥,恁娇倚、西风无力。
只疑是、彩云散影,误留仙魄。