-
1.《一枝花》 唐·何希尧
几树晴葩映水开,乱红狼藉点苍苔。
东风留得残枝在,为惜馀芳独看来。 -
2.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
3.《春暮》 宋·钱选
晴日溪光动草堂,两峰浮翠瞰沧浪。
独挥羽扇何事,更叹芒鞋为底忙。
一水澄清鱼避影,万红狼藉蜨分香。
东风自是无情物,白日杨花莫漫狂。 -
4.《和秦寿之春晚偶成八绝》 宋·王之道
花外霏微雨弄晴,乱红狼藉过清明。
伤春正苦无聊甚,接接欣闻噪鹊声。 -
5.《梅隐亭》 宋·王之道
无虑无营得自如,乱红狼籍绿阴初。
莫贪视盗诛锄术,轻换齐民种莳书。
风物最怜清且好,宾朋那患数斯疏。
高谈亹亹还终晷,坐觉庭花影上裾。 -
6.《春残次韵张叔元》 宋·王之道
乱红狼籍紫苔斑,帘捲东风雨脚残。
蜀酒渐宜消昼永,单衣犹觉怯朝寒。
玲珑有客双摇辔,矍铄何人一据鞍。
芍药酴醿晴更好,劝君休作梦中看。 -
7.《满江红(辛丑年假守沅州,蒙恩贬罢,归次长沙道中作)》 宋·吕胜己
忆昔西来,春已暮、余寒犹力。
正迤逦、登山临水,未嗟行役。
云笈偶寻高士传,桃川又访秦人迹。
向此时、游宦兴阑珊,归无策。 -
8.《满江红·暮春》 宋·辛弃疾
家住江南,又过了、清明寒食。
花径里、一番风雨,一番狼籍。
红粉暗随流水去,园林渐觉清阴密。
算年年、落尽刺桐花,寒无力。 -
9.《惜红衣·吴兴荷花》 宋·姜夔
枕簟邀凉,琴书换日,睡余无力。
细洒冰泉,并刀破甘碧。
墙头唤酒,谁问讯、城南诗客。
岑寂,高柳晚蝉,说西风消息。 -
10.《满江红》 宋·刘克庄
月露晶英,融结做、秦宫块砾。
长殿后、一年芳事,十分秋色。
织女机边云锦烂,天台赋里晴霞赤。
恍女仙、空际驾翔鸾,来游息。 -
11.《满江红·齐山绣春台》 宋·吴潜
十二年前,曾上到、绣春台顶。
双脚健、不烦筇杖,透岩穿岭。
老去渐消狂气习,重来依旧佳风景。
想牧之、千载尚神游,空山冷。 -
12.《满江红(得襄阳捷)》 宋·李曾伯
千古襄阳,天岂肯、付之荆棘。
宸算定、图回三载,一新坚壁。
狼吻不甘春哨血刃,马蹄又踏寒滩入。
向下洲、一鼓扫群胡,三军力。 -
13.《满江红(壬子生日)》 宋·方岳
晓傍苍崖,滴寒露、研朱点易。
五十四卦为归姝,惟幽人吉。
彼美人兮春上下,如吾徒者山南北。
辨一生、坚壁卧烟霞,诗无敌。 -
14.《满江红(壬子生日)》 宋·方岳
晓傍苍崖,滴寒露、研朱点易。
五十四卦为归姝,惟幽人吉。
彼美人兮春上下,如吾徒者山南北。
辨一生、坚壁卧烟霞,诗无敌。 -
15.《满江红》 宋·汤恢
小院无人,正梅粉、一阶狼藉。
疏雨过,溶溶天气,早如寒食。
啼鸟惊回芳草梦,峭风吹浅桃花色。
漫玉炉、沈水熨春衫,花痕碧。 -
16.《满江红·雨后荒园》 金朝·段克己
雨后荒园,群卉尽,律残无射。
疏篱下,此花能保,英英鲜质。
盈把足娱陶令意,夕餐谁似三闾诘。 -
17.《满江红 咏雪》 元·李俊明
漠漠愁阴,银界晓、浩然一色。
谁翦水、就中撩乱,燕山如席。
天若有情天也老,高山底事头先白。
甚教人、错恨五更风,花狼藉。 -
18.《满江红 口贞居开得月轩 辛丑销夏记卷四元俞》 元·俞和
□□桃华,又一□、元都春色。
彷佛记、主家阴洞,不多尘迹。
竹里棋枰憎鸟污,人间鹤语无人识。
□古风、迟暮却相逢,庞眉客。 -
19.《满江红 为双溪丞相寿》 元·魏初
借问中朝,谁得似、相公勋旧。
记前日、风云惨淡,雷霆奔走。
万里野烟空绿树,旌旗莫卷熊罢吼。
更挺身、飞出虎狼群,人能否。 -
20.《满江红 开元斗室落成,玄览真人命名得?》 元·张雨
笑向桃花,又一番、玄都春色。
彷佛记、主家阴洞,不多陈迹。
竹里棋枰憎乌污,林间鹤语无人识。
怪东风、迟暮却归来,庞眉客。