-
1.《浣溪沙·春情》 宋·苏轼
道字娇讹苦未成。
未应春阁梦多情。
朝来何事绿鬟倾。
彩索身轻长趁燕,红窗睡重不闻莺。
困人天气近清明。 -
2.《鹧鸪天·杨柳东塘细水流》 清·蒋春霖
杨柳东塘细水流,红窗睡起唤晴鸠。
屏间山压眉心翠,镜里波生鬓角秋。
临玉管,试琼瓯,醒时题恨醉时休。
明朝花落归鸿尽,细雨春寒闭小楼。 -
3.《北窗睡起》 宋·陆游
杏梢红湿昼初长,睡过窗间半篆香。
久厌客游归自好,本无才术老何伤。
依蒲不去群鱼乐,点草还惊小蝶忙。
堪笑放翁无一事,强将诗句占年光。 -
4.《阮郎归·来时红日弄窗纱》 宋·晏几道
来时红日弄窗纱,春红入睡霞。
去时庭树欲栖鸦。
香屏掩月斜。
收翠羽,整妆华,青骊信又差。
玉笙犹恋碧桃花,今宵未忆家。 -
5.《南窗睡起》 宋·陆游
昼漏迢迢暑气清,不妨小倦带余酲。
梦从陇客声中断,愁向湘屏曲处生。
风度帘旌红浪颭,窗明香岫碧云横。
闲情赋罢凭谁寄?怅望壶天白玉京。 -
6.《满江红》 宋·魏了翁
用韵谢之
彼美人兮,不肯为、时人妆束。
空自爱、北窗睡美,东邻醅熟。
不道有人成离索,直教无计分膏馥。 -
7.《满江红》 宋·魏了翁
用韵谢之
彼美人兮,不肯为、时人妆束。
空自爱、北窗睡美,东邻醅熟。
不道有人成离索,直教无计分膏馥。 -
8.《满江红·彼美人兮》 宋·魏了翁
彼美人兮,不肯为、时人妆束。
空自爱、北窗睡美,东邻醅熟。
不道有人成离索,直教无计分膏馥。
望鹤飞、不到暮云高,阑干曲。 -
9.《红窗*》 元·王哲
但为人,须仗福。
莫慢天欺地,衣食自足。
今宵却有个王三,伴父母独宿。
也不往来无被褥。
和衣睡,静中肯教动触。
觉来后,愈觉清凉,唯 -
10.《瑞鹤仙·脸霞红印枕》 宋·陆淞
脸霞红印枕,睡觉来、冠儿还是不整。
屏间麝煤冷,但眉峰压翠,泪珠弹粉。
堂深昼永,燕交飞、风帘露井。
恨无人说与,相思近日,带围宽尽。 -
11.《更漏子·烛消红》 宋·赵长卿
烛消红,窗送白。
冷落一衾寒色。
鸦唤起,马_行。
月来衣上明。
酒香唇,妆印臂。
忆共人人睡魂蝶乱,梦鸾孤。
知他睡也无。 -
12.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
13.《瑞鹤仙·脸霞红印枕》 宋·陆淞
脸霞红印枕。
睡觉来、冠儿还是不整。
屏间麝煤冷。
但眉峰压翠,泪珠弹粉。 -
14.《满江红·斗帐高眠》 宋·无名氏
斗帐高眠,寒窗静、潇潇雨意。
南楼近、更移三鼓,漏传一水。
点点不离杨柳外,声声只在芭蕉里。
也不管、滴破故乡心,愁人耳。 -
15.《眼儿媚·迟迟春日弄轻柔》 宋·朱淑真
迟迟春日弄轻柔,花径暗香流。
清明过了,不堪回首,云锁朱楼。
午窗睡起莺声巧,何处唤春愁?绿杨影里,海棠亭畔,红杏梢头。 -
16.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
17.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
18.《台城路·晨红才射南窗影》 清·朱彝尊
晨红才射南窗影,犀帷被谁惊起。
啅雀争枝,寒梅吐萼,搅得雪花都坠。
暗香簪未。
早湿了当风画罗衣袂。 -
19.《春睡词》 明·朱静庵
茸茸芳草含新绿,露井夭桃锦云簇。
石阑干外早莺啼,又唤春光到华屋。
绮窗花影摇玲珑,玉人梦破春溶溶。
云鬟半軃凤钗滑,枕痕一缕消轻红。
香汗轻轻透衾湿,含情欲起娇无力。
海棠庭院鸟声和,睡足东风一竿日。 -
20.《睡起三绝》 宋·岳珂
睡起东窗日已红,扶头宿酒未惺松。
南阳一梦何关醉,自爱终身作卧龙。