-
1.《宫人斜》 唐·雍裕之
几多红粉委黄泥,野鸟如歌又似啼。
应有春魂化为燕,年来飞入未央栖。 -
2.《永别》 宋·贾云华
一封书寄数行啼,莫动哀吟易惨凄。
古往今来只如此,几多红粉委黄泥。 -
3.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
4.《伤妓人董氏四首》 唐·张说
董氏娇娆性,多为窈窕名。
人随秋月落,韵入捣衣声。
粉蕊粘妆簏,金花竭翠条。
夜台无戏伴,魂影向谁娇。 -
5.《梅花引·墙头红杏粉光匀》 元·元好问
墙头红杏粉光匀。
宋东邻。
见郎频。
肠断城南消息未全真。 -
6.《和友人悼亡(一作丧歌姬)》 唐·温庭筠
玉貌潘郎泪满衣,画罗轻鬓雨霏微。
红兰委露愁难尽,白马朝天望不归。
宝镜尘昏鸾影在,钿筝弦断雁行稀。
春来多少伤心事,碧草侵阶粉蝶飞。 -
7.《瑞鹧鸪(二之二·南吕调)》 宋·柳永
吴会风流。
人烟好,高下水际山头。
瑶台绛阙,依约蓬丘。
万井千闾富庶,雄压十三州。 -
8.《满江红(题范尉梅谷)》 宋·刘克庄
赤日黄埃,梦不到、清溪翠麓。
空健羡、君家别墅,几株幽独。
骨冷肌清偏要月,天寒日暮尤宜竹。
想主人、杖履绕千回,山南北。 -
9.《还京乐》 宋·陈允平
彩鸾去,适怨清和,锦瑟谁共理。
奈春光渐老,万金难买,偷钱空费。
岸草烟无际。
落花满地芳尘委。 -
10.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。