-
1.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
2.《柳十首》 唐·李山甫
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。
春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。
受尽风霜得到春,一条条是逐年新。
寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。 -
3.《杨柳枝五首·其二》 五代·牛峤
吴王宫里色偏深,一簇纤条万缕金。
不愤钱塘苏小小,引郎松下结同心。 -
4.《杨柳枝五首》 唐·牛峤
解冻风来末上青,解垂罗袖拜卿卿。
无端袅娜临官路,舞送行人过一生。
吴王宫里色偏深,一簇纤条万缕金。
不愤钱塘苏小小,引郎松下结同心。 -
5.《和李相公勉晦日蓬池游宴(同字)》 唐·戴叔伦
高会吹台中,新年月桂空。
貂蝉临野水,旌旆引春风。
细草萦斜岸,纤条出故丛。
微文复看猎,宁与解神同。 -
6.《广州王园寺伏日即事寄北中亲友》 唐·王言史
南越逢初伏,东林度一朝。
曲池煎畏景,高阁绝微飙。
竹簟移先洒,蒲葵破复摇。
地偏毛瘴近,山毒火威饶。 -
7.《汉宫春(蜡梅)》 宋·张先
红粉苔墙。
透新春消息,梅粉先芳。
奇葩异卉,汉家宫额涂黄。
何人斗巧,运紫檀、翦出蜂房。 -
8.《脱银袍》 宋·晁端礼
纤条绿沁。
春色为伊难禁。
传芳意、东君信任。
燕愁莺懒,怕轻寒犹噤。
护占得、幽香转甚。
粉面初匀,冰肌未饮。
何须爱、妖桃胜锦。
夜阑人静,任月华来浸。
待抱著、花枝醉寐。 -
9.《海棠》 宋·宋真宗
翠萼凌晨绽,清香逐处飘。
高低临曲槛,红白间纤条。
润比攒温玉,繁如簇绛绡。
尽堪图画取,名笔在僧繇。 -
10.《次韵边太常》 明·都穆
深居休叹食无鱼,诗思春来说有余。
苦爱弄风池畔柳,纤条时拂手中书。 -
11.《江城子 内乡县廨芳菊堂前,大酴*架香绝异》 元·元好问
迫视之无有也。
或者以为花神,故并记之。
纤条袅袅雪葱笼。
翠阴重。 -
12.《杏花杂诗》 元·元好问
袅袅纤条映酒船,绿娇红小不胜怜。
长年自笑情缘在,犹要春风慰眼前。 -
13.《摸鱼儿·过湘皋》 宋·无名氏
过湘皋、碧龙惊起,冰涎犹护髯影。
春洲未有菱歌伴,独占暮烟千顷。
呼短艇。
试翦取纤条,玉溜青丝莹。 -
14.《定风波慢》 宋·无名氏
漏新春、消息前村,数枝楚梅轻绽。
□雪艳精神,冰肤淡伫,姑射依稀见。
冷香凝,金蕊浅。
青女饶伊妒无限。 -
15.《银结条冠子》 唐·徐夤
日下征良匠,宫中赠阿娇。
瑞莲开二孕,琼缕织千条。
蝉翼轻轻结,花纹细细挑。
舞时红袖举,纤影透龙绡。 -
16.《菩萨蛮·隔花才歇帘纤雨》 清·纳兰性德
隔花才歇帘纤雨,一声弹指浑无语。
梁燕自双归,长条脉脉垂。
小屏山色远,妆薄铅华浅。
独自立瑶阶,透寒金缕鞋。 -
17.《菩萨蛮·隔花才歇廉纤雨》 清·纳兰性德
隔花才歇廉纤雨,一声弹指混无语。
梁燕自双归,长条脉脉垂。
小屏山色远,妆薄铅华浅。
独自立瑶阶,透寒金缕鞋。 -
18.《咏司马彪续汉志》 唐·李世民
二仪初创象,三才乃分位。
非惟树司牧,固亦垂文字。
绵代更膺期,芳图无辍记。
炎汉承君道,英谟纂神器。 -
19.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
20.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。