-
1.《雪景为毗陵陈公懋赋》 明·倪谦
江天雨雪路尽迷,层峰壁立琼瑶梯。
苍松冻合玉髯老,翠筿寒压银梢低。
屋底幽人常闭户,最爱银华绝纤污。
碧窗半启卷书帏,手把青编映轻素。 -
2.《送僧了素游庐山》 宋·梅尧臣
平生爱庐山,梦寝不可去。
江上饶贾船,偶来看已饫。
释子言南游,徘徊瞻瀑布。
月飞金熨斗,光展千尺素。
嫦娥呼织女,机杼勿复措。
必虞山鬼笑,皎洁无纤污。
尔若见远公,赠之为坐具。 -
3.《舞曲歌辞·白纻歌》 唐·张籍
皎皎白纻白且鲜,将作春衫称少年。
裁缝长短不能定,自持刀尺向姑前。
复恐兰膏污纤指,常遣傍人收堕珥。
衣裳著时寒食下,还把玉鞭鞭白马。 -
4.《绝句漫兴九首》 唐·杜甫
隔户杨柳弱袅袅,恰似十五女儿腰。
谓谁朝来不作意,狂风挽断最长条。
手种桃李非无主,野老墙低还似家。
恰似春风相欺得,夜来吹折数枝花。 -
5.《古意》 唐·孟郊
荡子守边戍,佳人莫相从。
去来年月多,苦愁改形容。
上山复下山,踏草成古踪。
徒言采蘼芜,十度一不逢。 -
6.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
7.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
8.《白纻歌》 唐·张籍
皎皎白纻白且鲜,将作春衣称少年。
裁缝长短不能定,自持刀尺向姑前。
复恐兰膏污纤指,常遣傍人收堕珥。
衣裳著时寒食下,还把玉鞭鞭白马。 -
9.《拾得韦氏花钿以诗寄赠》 唐·张夫人
今朝妆阁前,拾得旧花钿。
粉污痕犹在,尘侵色尚鲜。
曾经纤手里,拈向翠眉边。
能助千金笑,如何忍弃捐。 -
10.《临江仙(代内)》 宋·晁补之
马上匆匆听鹊喜,朦胧月淡黄昏。
碧罗双扇拥朝云。
粉光先辨脸,朱色怎分唇。
暂别宝奁蛛网遍,春风泪污榴裙。
香笺小字寄行云。
纤腰非学楚,宽带为思君。 -
11.《白苎(次韵真书记梅花)》 宋·史浩
腊天寒,晓风劲,幽香频吐。
精神绰约,谁羡姑射居处。
江南探春独步。
恨无侣。 -
12.《点绛唇(汪汝冯置酒请赋芍药)》 宋·曾协
乱叠香罗,玉纤微把燕支污。
靓妆无数。
十里扬州路。
怨绿啼红,总道春归去。
君知否。
画阑幽处。
留得韶光住。 -
13.《六州歌头(美人指甲)》 宋·刘过
销薄春冰,碾轻寒玉,渐长渐弯。
见凤鞋泥污,偎人强剔,龙涎香断,拨火轻翻。
学抚瑶琴,时时欲翦,更掬水鱼鳞波底寒。
纤柔处,试摘花香满,镂枣成班。 -
14.《水龙吟(顽雪欺春,葵轩兄用韵,因次)》 宋·张榘
先来花较开迟,怎禁风雪摧残过。
红英紫萼,从他点缀,翻成沾污。
一点清香,几多秾艳,紧藏不露。
伴杨花散漫,逡巡堆积,纤粟处、妆成大。 -
15.《小重山》 宋·陈成之
恨入眉尖熨不开。
日高犹未肯,傍妆台。
玉郎嘶骑不归来。
梁间燕,犹自及时回。
粉泪污香腮。
纤腰成瘦损,有人猜。
一春那识下香阶。
春又去,花落满苍苔。 -
16.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
17.《梅雪堂》 宋·郑会
素心甘澹泊,秉节性贞固。
开堂抚垂云,徘徊阅嘉树。
孤根倚绝壁,清光更回互。
生平铁石肠,不受纤尘污。
雇结岁寒盟,相依共迟暮。 -
18.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
19.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
20.《悲崔行》 明·马之骏
我所悲兮崔大夫,面棱紫石黄虬须。
高谈管葛卑孙吴,星躔风角职方图。
黄衣赤伏怪且迂,佃猎百氏收膏腴。
风云少日乘双凫,暖覆百里犹纤繻。